Bayan Maria Miller dört gün öncesine kadar İngiltere’nin kültür bakanı idi. Anlaşılan Haşhaşilik yalnızca bizde değil onlarda da var; bunlar tutmuşlar, kadıncağızın “Londra’daki evi için aldığı kredinin bedelini düşük göstererek devleti dolandırdığı” yalanını yaymışlar. Neyse, Bayan Miller meclis komisyonunda aklanmış. Aklanmış olmasına aklanmış ama yine de Başbakan David Cameron’a bir mektupla istifasını sunmuş.
Şöyle yazıyor mektubunda: “Sayın Başbakanım, üzülerek kabineden istifa ettiğimi açıklamak zorundayım. Bana gösterdiğiniz kişisel desteğe minnettarım ancak farkına vardım ki bu yaşananlar hükümetin tüm ülkede yaptığı faaliyetleri gölgeliyor.”

***

Beş gündür kitap fuarı nedeniyle Londra’dayım. Bayan Miller İngiliz yayıncıların, yazarların yakından tanıdıkları bir kişi; bakanlığı döneminde yararlı işler yaptığı konusunda birleşiyorlar, fakat istifasını da ağız birliği etmişçesine doğru buluyorlar.
Ortada ayakkabı kutusu yok, elbise torbası yok, para kasaları yok, “istifa et” diyen de yok! Üstelik aklanmış; olacak şey değil!
Türkler olarak sırtımızda yumurta küfesi olmasa lafa karışıp bir-iki söz de biz edeceğiz, fakat boynumuzu büküp dinliyoruz.
Böyle durumlarda Türk olmak geçekten zor!

***

İngiltere Avrupa Birliği üyeliği konusunda Türkiye’yi sürekli destekleyen az ülkeden biriydi. Ne var ki Twitter, YouTube yasakları sokaktaki İngilizin ağzında alay konusu olmuş. Koca Başbakanımızla matrak geçiyorlar. Fıkralar, gazetelerde karikatürler gırla gidiyor.
Bunca rezilliğe rağmen iktidarın son seçimlerden birinci parti olarak çıkmasını bir türlü anlayamıyorlar. Hoş, anlamasak da bizler kendi aramızda en azından anlamış gibi yapmayı zaman içinde öğrenmişiz. İyi de bunu İngilizlere nasıl öğreteceğiz?
Neyse, siz bu satırları okuduğunuzda ben o güzel ülkeme dönmüş olacağım.
Evim evim güzel evim yani…
Oh be!