Başbakan’ın temel hedefi CHP’nin ant içmesi.

CHP’yi Meclis çalışmalarına katılmaya zorlamak!

Stratejiyi RTE’ye yakışır biçimde

özetlemek gerekirse; Başbakan, muhalefetin burnunu sürtmek istiyor da denilebilir.

Öyle dokundurmalar yapıyor ki Başbakan; CHP önce ant içmeli, Meclis çalışmalarına katılmalı ve… Tutuklu milletvekilleri sorunu ancak o zaman ele alınabilir demek istiyor ve tabii hemen ekliyor:

Ana muhalefetin soruna görüşülebilir öneri veya öneriler getirmesi koşuluyla!

Ya AKP, ya hükümet? RTE’ye göre sorun CHP’nin sorunu. Öyleyse? Çözümü CHP bulmalı!

***

CHP’den çeşitli çözüm önerileri duyuluyor.

Sorun TCY’de değişiklik ile mi çözülmeli, yoksa Adalet Bakanlığı’nın veya Yargıtay Başsavcısı’nın girişimiyle mi?

Ne çare; CHP’de söz sahibi olanların gazetelerdeki açıklamalarını yan yana getiren sade bir vatandaş, bu partide her kafadan ayrı ses çıkıyor diye bir izlenim edinebilir...

Örneğin aynı konuda Süheyl Batum ile Gürsel Tekin’in söylemleri başka.

Örneğin partiyi bağlamayan ama kamuoyunda olumsuz yorumlara neden olan İsa Gök’ün tutuklu milletvekillerinin sorununu AKP’nin burnunu sürterek çözeceğiz demesi gibi, kimi milletvekillerinin çelişki içeren açıklamaları…

Örneğin bir yasa hazırlığından vazgeçildiğinin söylenmesi ve fakat bu açıklamalarla çelişen, Genel Başkanı’nın “arkadaşlarının yasa üzerinde çalışmaları sürdürdüklerini” ifade eden demeci...

Örneğin başka çözüm önerileri öne süren Rıza Türmen.

***

CHP’ye dolaylı dolaysız biçimde destek vermiş yazarlar bile CHP’deki bu dağınıklığı eleştirmeye, iktidarı çözüme zorlamak istiyorsa ant içerek Meclis’e katılmasını yazmaya, hatta böylesi olayları karşılayacak CHP’nin önceden hazırlığı, programı olup olmadığını sorgulamaya başladı.

Genel Başkan teksesliliğin yerini alan çoksesliliği parti içi demokrasi gibi kamuoyunu tatmin etmeyecek bir gerekçeyle karşılamayı geride bırakmalı… Bir kez çevresini uyarmıştı, yine o uyarıyı yinelemeli.

Çelişkili açıklamalar partiye zarar veriyor.

Bu nedenle Kılıçdaroğlu, parti adına açıklamaları tek yetkili genel başkan olarak kendinin yapacağını kesin bir dille ikinci adamlara bildirmeli.

***

Siyasetçiler arasında yaşanan süreç; inatlaşma süreci!

Biri Meclis’e ister gel ister gelme derken öteki iktidar sorunu çözeceğini gösteren inandırıcı bir adım atmazsa, “gerekirse 4 yıl ant içmeyeceklerini” söylüyor.

Biri gelseler de gelmeseler de Meclis komisyonları çalışır diyor; öteki CHP’nin katılmadığı komisyonların anayasaya aykırı olacağını öne sürüyor.

Biri ant içmenin Meclis çalışmalarına katılmanın önkoşulu olduğunu duyumsatırken diğeri zaten sembolik anlamı olduğunu vurgulayarak ant içmenin zorunlu bir koşul olmadığından söz ediyor.

Birbiri ile çelişen daha pek çok örnek söylem, açıklama gösterilebilir.

Ama ortadaki gerçek; tutuklu milletvekilleri sorununun siyasetin gerektirdiği zeminden çıktığına, iki parti arasında inatlaşmaya dönüştüğüne işaret ediyor.

Lakin ant içmeyen CHP’nin, komisyonlarda, genel kurulda oy hakkı olacak mı? Ya da söz alıp kürsüde konuşabilecek mi?

Kimi açıklamalara göre Meclis’in toplanmasını sağlamak için AKP grubunun üçte iki çoğunluğu yeterli...

AKP’nin yanı sıra ant içen MHP ile Meclis çalışmalarının normal düzeyde yürüyeceğinde tereddüt yok.

Evet ama; Meclis’in ana muhalefetten yoksun biçimde çalışması, içtüzüğe, yasalara ne denli uygun olursa olsun, içeride dışarıda eleştiri konusu olacak ve Meclis, tek ayaklı bir ördeğe benzetilecek!

***

Ne ülke, ne ileri demokrasi ama:

Ulus adına karar veren yargı... Ulusun temsilcisi ve egemenliğin kayıtsız şartsız ulusta olduğunun simgesi olan yasamaya karşı…

...Egemenliğin kayıtsız şartsız ulusun olduğunu temsil eden Meclis; millet adına karar veren yargının kararlarına karşı önlem arıyor.

Çankaya’daki AKP’li parti liderlerini bir araya getirerek uzlaşma olanaklarına kapıyı aralaması gerekirken; muhalefetin önerilerini öğrenerek iktidar partisine yardımcı olmayı yeğliyor.

Uzlaşma kültürü zaten rafa kaldırıldı.

Yaşadığımız, kısa sürmesini dilediğimiz süreç, bir kısırdöngü… Bir inatlaşma süreci… Hayırlara vesile olabilir mi?