Ece Temelkuran’ın 1996 tarihli “Bütün Kadınların Kafası Karışıktır” kitabından “esinlenilerek” Selen Uçer ve Seray Şahiner’in aynı başlıkla sahneye uyarladığı oyun İstanbul ve Ankara’da sahneleniyor. AYSA Prodüksiyon Tiyatrosu yapımı çalışma, Uçer’in rejisi, Saim Güveloğlu’nun dramaturjisi, Natali Yeres’in dekor ve giysileriyle sunuluyor.

Yarı şiirsel söylem
Temelkuran’ın, konusunu yarı şiirsel bir söylemle işleyen metni, sahneye dört kadın ve bir erkek oyun kişisinin elbirliğiyle sürükledikleri bir “durum komedisi” biçiminde aktarılmış. Kocası terk edince evinin penceresinden atlamaya karar veren bir yazar olan Ebru’nun, yaşama katlanmakla ölümü kucaklamak arasında gidip gelen yaşantısı komşu kadınların ve bir emlakçının katılımıyla 80 dakikalık gösteri olarak biçimlendirilmiş.
Sahne olayı, kadınların kafasının karışık oluşunun nedenleri ve sonuçları konusunda bölük pörçük irdelemeler içeren bir söyleşim düzeni içinde yol alıyor. Oyunun dokusu, Ebru’nun -kendisinin de tam tanımlayamadığı- kafa karışıklığının, öteki kadınlarca kendi yaşantıları merkeze alınarak yorumlanması, emlakçınınsa kadınca söyleme sıradan bir erkeksi yaklaşımla katılmaya çalışmasıyla oluşuyor.
Repliklerin içine yerleştirilmiş, kadın olarak doğanların yüzleştiği gerçeklere ilişkin -tümüyle Temelkuran’a özgü- şiirsel söylem yer yer etkili olsa da, uyarlanış ve sahneleniş yaklaşımıyla “burukluk” oluşturmaktan çok, “eğlendirme” yönüne dümen kıran, söyleşimleri bağlamında dramatik sürükleyiciliği olmayan bir performans metni var karşımızda. Ne ki, apartmanın önünde biriken kalabalığın, basının, kameraların, eve gelen telefonların, televizyonda izlenen röportajların işitsel düzeyde oluşturduğu - kadın cinsine karşı yalnız erkeklerin değil, kadınların da duyarsızlığını gösteren - toplum portresi, oyunun ağırlığını “komik’ten” “kara komedi”ye yaklaştırıyor.
Oyunun “buruk etki”sini sağlamada Deniz Çakır’ın Ebru’daki dengeli ve soluklu yorumu, Şebnem Sönmez’in söz yazarı, medyum Perran’daki ironik yaklaşımı öne çıkıyor. İpek Türktan Kaynak gündemdeki şarkıcı Meltem’de düzgünce bir eş ve anne olmanın yanında, “gösteriş”e açık kişiliğini de duyarlı bir komedi oyunculuğuyla dengeliyor. Meltem’in yardımcısı Aysel’i yorumlayan Zeynep Kankonde ise sahne enerjisi ve doğallığıyla komediyi dozunda köpürten yaman bir performans sunuyor. Kadir Çermik’e gelince, erkek cinsinin, kafası karışık kadınlar karşısında çaresizlikle sergilediği duyarsızlığı öyle sevimli kılıyor ki, oyun kişisi adına sergilediği kısır bakış açılarını neredeyse bağışlıyorsunuz.
Bir de siz görün oyunu, bakalım ne düşüneceksiniz...