\n

2 yıl önceydi. Real Madrid, Kral Kupası’nda Sevilla ile oynamış, biri Mesut’tan gelmek üzere 2 golle sahadan 2-0 galip ayrılıp finale çıkmıştı.\n

Maç sonrası, futbolcular ‘serbest bölge’ diye bilinen alandan, otobüse geçiyorlardı. “Mesut” dedim yüksek sesle. Gruptaki oyunculardan biri durdu, benim bulunduğum alana döndü. Real’in Alman pasaportu taşıyan soydaşımız Mesut Özil ile el sıkışıyordum. İlk lafı “İyi akşamlar”dı. ‘Türkçe’ bir iki soru sordum. Türkçe kısa yanıtlar verdi. Sonra Ramos’la kol kola otobüse geçti. \n

2 yıl sonra Almanya kökenli Sercan Sararer, Manisa’da basın toplantısına katılıyordu arkadaşları ile. Salona girdiğinde ilk lafı, “Guten morgen (Günaydın)” oldu. Formasını giydiği ülkesinde, sorulara ‘anadili’ Almanca ile yanıt veriyordu. Toplantı bittiğinde ayrılırken de “Danke (Teşekkürler)”... Aynı Sercan maç akşamı milli formayı giymiş ama ayağına kadar gelen topu 1 metreden kaleye yollayamamıştı. Mesut, Almanca biliyordu; Türkçe, İspanyolca ve İngilizce ile birlikte. Ama daha önemlisi gol vuruşu yapıyordu. Sercan Türkçe konuşamıyordu. Almanca, belki kırık dökük İngilizce. İşin kötüsü gol atmasını da bilmiyordu. \n

Böyle bir ulusal takımımız var. O yüzden kimse, 13 maçın 7’sini kaybeden, hemen her maçta kalesinde gol gören Ay - Yıldızlı ekipte Abdullah Avcı’yı suçlamasın.\n

Onu kim bu göreve uygun gördüyse onu eleştirsin.\n

Mehmet Ali Aydınlar döneminde Mustafa Denizli, Şenol Güneş, Fatih Terim, Ertuğrul Sağlam gibi isimlere “Hayır” diyerek ulusal takımın deneme tahtasına dönmesine kim izin verdiyse ona kesin faturayı! Çünkü biliyorduk ortalama 45 seyirciye oynayan İstanbul B. Belediyespor’daki mesaisi ‘başarı’ gibi gösterilen Abdullah Avcı’nın bu işi ‘kıvıramayacağını’...\n

Biliyorduk, Volkan, Gökhan Gönül, Emre, Arda, Burak gibi yıldızlara ‘sözünü’ dinletemeyeceğini. \n

Hatta, tahmin ediyorduk; ‘isimsiz’, yeteneği tartışılacak, Almanya’nın ortada bıraktığı ‘gurbetçi’lerden ‘yeni bir jenerasyon’ yaratmak isteyeceğini. Kimse kusura bakmasın, Necip, Oğuzhan, Soner (Trabzon) gibi isimlerde ısrar etmeyip, Avrupa’dakilere bel bağlayan bir teknik direktörün, uzun sözleşmesine karşın 2014’ü görmesi olasılık dışıdır.