Türk Telekom Arena ya da nam-ı diğer Ali SamiYen’de son düdük çaldığında bir grup G.Saraylı taraftarın ağzından şu mısralar dökülüyordu.“Seninle her şeye varım ben /
Sen benim uğurlu yolumsun /
Yıldızlara yürürüm senle /
Sen iste canım senin olsun”
Hem önceki gün sonsuzluğa uğurladığımız bestelerin efendisi Kayahan’ı anıyordu kol kola yürüyen taraftar grubu hem de Kardemir Karabükspor’a karşı alınan 4-2’lik galibiyete gönderme yapıyordu bir ek cümleyle... “Yeter ki kalan maçları kazan, seninle her şeye varız biz...”
Evet, hüzünlü günler yaşıyoruz. Adalet Sarayı suikastı, Kayahan’ın yüreğimizi dağlayan vedası ve F.Bahçe kafilesine yapılan suikast girişimi... Ve bu ortamda sahaya çıkan 2 takım...
Elbette gündüz maçı olduğunu ve seyirci sayısının da mevsim normallerinin üzerine çıktığını anımsatalım. Futbolu fazla konuşmaya gerek yok. Kazanmak zorunda olan taraf, yani G.Saray 3 puanı aldı. Önemli oyuncuları yoktu ama Karabük’e göre kadrosu nitelik ve nicelik açısından ağır basıyordu. Biraz hızlandılar, biraz önde bastılar ve rakip kalecinin hatasıyla skor üstünlüğünü buldular. Sonra
2. yarının başlarında yine aynı senaryo ve bu kez Sneijder’in ceza alanı dışından bir frikik gösterisi... Sonrasında da Umut’un klasikleşen ‘umut’ golü...
Skor 3-0 olunca ‘maç bitti’ diye düşünenler çoktu. Gerçekten de bitmeliydi maç ama Furkan, tek başına bir direniş başlattı. Paralel ortayı uzaklaştırayım derken Karabük’ü canlandıran Hakan Balta, ardından Furkan’ın Karabük’ü umutlandıran Wesley vari vuruşu... Ve oyundan alınmaya hazırlanan Sneijder’in, Olcan’ın servisinde maçı bitiren krampon darbesi...
Belki taraftar Kayahan’ın dediği gibi G.Saray’la ‘her şeye var’ ama Burak - Semih ve Melo kısa süre içinde ilk 11’e dönmezse bu takım zor getirir lig yarışının sonunu... Çünkü Hamit iyi niyetli ama bir Melo değil. Keza Yasin de bir var bir yok. Hakan yere sağlam basıyor ama olmayacak yerde hata yapıyor. Burak’sız da hücum hattı yavan kalıyor...