“Ne zaman kalkacak bu uçak” diyordu üzerinde Fenerbahçe forması olan sevimli bir küçük delikanlı babasının kolunu çekiştirerek...
- Ya kalkmazsa bu uçak!
- Kalkar evladım.
- Biletlerimiz nerede?
- Cebimizde, yeter ama gidiyoruz işte...
Belki 10 yaşındaki oğlunun bu soruları hasta düzeydeki Fenerbahçeli Umut’u bunaltmıştı ama o da evladı da gülüyorlardı ki özel bir gündü Sarı-Lacivertli aile için dün.
İçeride, dışarıda müthiş bir Avrupa yürüyüşü sergilemişler, potada yenmedik rakip bırakmamışlardı. Ve bu görkemli istatistiği finalle taçlandırıp Madrid’e kendilerini atmışlardı; Hem de ne atmak! Del-sol, Plaza Mayor, Atocha, San Martin her yerde Fenerbahçe soludu Kastilya’nın başkenti... Biralar, çaylar, kahveler içildi, yemekler yendi, kastanyetler, yelpazeler alındı ve sıra maça geldi.
Salonu sormayın, İspanyollar seyirci baskısını kırmak için bölük pörçük bilet satsa da her tribünde vardı Kadıköylü’ler; başlarında da Aziz Yıldırım.
Kimi CSKAlı’ların arasında bağırıyorlardı kimi zaman Yunanların yanında. Hatta Madridli’lerin gözünün içine baka baka bayrak sallayanlar da vardı.
Mutluydular, Obradovic ve askerlerinin düne kadar sergilediği görüntüden. Öyle ya, maçın sonu ne olursa olsun..

Top kayıpları yüksekti
Bu noktaya gelmek kolay değildi, sahada savaşmak, mücadele etmek gerekiyordu. Ki Sarı-Lacivertliler ilk çeyrekte bunu harfiyen uyguladı, direndi, oyunda kaldı. Ancak ikinci periyot, enerjisiz bir Fenerbahçe izledik. Savunma-hücum dengesi kayboldu, top kayıpları arttı; ev sahibi Real Madrid bu fırsatı kaçırmadı; yüksek bir dış atış yüzdesiyle farkı artırdı. Üçüncü çeyrek biraz kıpırdandı Fenerbahçe ama çok kritik 3 hücumdan boş dönünce Real yüksek temposunu sürdürdü.
Bu anlarda böylesine büyük organizasyonların adamı koç Obradovic’in takıma ve oyuna biraz daha müdahale etmesini bekledik. Bildik sinirli tavırlarıyla sahadaki beşi ateşlemesi, seyirciye o inancı vermesi gerekiyordu. Ancak Obra mola dahi almadı neredeyse, sebebini halen anlamış değilim. Son periyot Fenerbahçe Ülker’in kötü basketbolu sürünce, final umudu kalmadı.

Skandal kararlar!
Hakem üçlüsüne ayrı bir parantez açmak lazım. Belki de Euroleague tarihine geçecek derecede kötü ve yanlı bir yönetim sergilediler. “İspanyol lobisi” ne yapıp edip 4’lü Final organizasyonuna ev sahipliği yapmayı başarmıştı. Bu “lobi”ye hakemlerin dün geceki yanlış ve Real Madrid’i kollayan düdükleri eklenince Sarı-Lacivertlilerin direnci hepten kırıldı. Öyle ki CSKA Moskova-Olympiakos karşılaşmasında hakemlerin göz yumduğu sertliğin yüzde biri Real Madrid- Fenerbahçe Ülker mücadelesinde uygulanmadı. Real Madrid lehine öylesine “komik” düdükler çaldılar ki, maçın önüne geçmeyi başardılar. • MADRİD