“Tayyip bizim intikamımızı aldı” dedi...

“Kimden aldı intikamınızı” diye sorduğumda da cevap netti: “Üst tabakadan”!..

Ankara’da toplumun tam da sözünü ettiği türden “üst tabaka” kesimlerine hizmet veren “zanaatkâr” bir tanıdığımdan söz ediyorum. Aslında daha öncesinde oy verme eğilimi merkez-sağdan (Tansu Çiller) milliyetçi sağa (Devlet Bahçeli) kadar açılan yelpazede seyretmiş, kendisini de siyasi olarak MHP’ye yakın sayan biri o. Belirgin bir diğer siyasi tavrı varsa o da CHP antipatisi.

Evet inançlı, ama içkisini de içiyor, hayatın hazlarından da yeri geldiğinde doya doya yararlanmasını biliyor!..

AKP sökün ettikten sonra ona da oy vermiş. Bununla birlikte 7 Haziran’da tekrar MHP’ye yöneldi. Toplumun “modern” addedilen kesimlerinde belirmiş yaşam biçimine tehdit kaygısını da paylaşmıyor değil çünkü...

Ama tabii çevresinde hısımakraba, eş-dost hâlâ AKP’ye “kemik gibi” bağlı insanlar var. Onlarla beraber, iç içe yaşıyor. Dolayısıyla da hem onları anlıyor, hem de onların AKP’de ısrar etmelerinin sebeplerini gayet iyi biliyor ve bu noktada onlara hak veriyor, yaklaşımlarını da paylaşıyor.

İşte o yüzden, yaşanan tümüyle aşikâr yolsuzluklara, ne inançla ne vicdanla ne ahlâkla bağdaşır “dinbaz”lıklara rağmen ve bunları unutturma, “gargaraya getirme” yolunda Güneydoğu başta olmak üzere ülkenin yeniden yangın yerine çevrildiği de ortadayken neden hâlâ bu destek diye tartışma kızıştığında yukarıdaki ifadeyi kullanıyor:

“Tayyip bizim intikamımızı aldı!..”

***

Bugün ustalık noktasına geldiği zanaata, neredeyse çocuk yaşta bir çırak olarak ilk adımını attığında tüm masumiyetiyle hizmet etmek için seferber olduğu müşteri, şöyle bir dönüp onun suratına bakmış, sonra da tiksinti yüklü bir yüz ifadesiyle, “Git ellerini yıka da gel” demiş.

Kırılma noktası burası! O gün bugündür, büyüyüp ustalaşarak hâlâ sürdürdüğü işinde karşısına çıkan müşterilerin pek çoğu, elbette medeni çerçevede (profesyonelce) olumlu ilişki sürdürse de ona göre “özde” aynı motivasyonla kendisi gibi olanlara bakan insanlar...

Yani onun içinden çıktığı dünyadakileri hor gören, küçümseyen, “koyun” sayıp aşağılayan insanlar... Ve sohbetleri, izlenimleri, gözlemleri temelinde kuvvetle ileri sürüyor ki bunlar, ziyadesiyle CHP’ye oy veren insanlar.

Bu nedenle diyor ki AKP, daha doğrusu Erdoğan ne yaparsa yapsın, ülkeyi ateşe atmış atmamış hiç fark etmeksizin, on yılların bu birikmiş “kültürel” hıncını alma yolunda gerek söylem, gerekse pratik olarak sergilediği performansla bu büyük kitlesel desteği buluyor, bulmaya da devam edecek.

***

Peki ama, diye soruyorum tekrar, o sözünü ettiği “üst tabaka” sadece onu, onun gibi olanları mı hor gördü, küçümsedi, aşağıladı?! Ya CHP’ye oy veren yoksullar?..

Benzeri aşağılanmalara, hor görülmelere o “üst tabaka”, diğer bir deyişle (kimilerine “yazım hatası” gibi gelebilecekse de kullanmaktan kaçınmayacağım) “Cumhuriyet Aristokrasisi” tarafından uğramış, bizim gibi “dar gelirli” memur çocukları, Aleviler, elbette Kürtler ve dahi solcular, sosyalistler?..

Kabul ediyor etmesine ama yine de, “Bizim ne hissettiğimizi anlayamazsın” diyor.
Kanımca bu noktada “kimlik” ve “kültür”, tüm çarpıcılığı ve kristal berraklığıyla farkını fark ettiriyor.

Aslında “sınıfsal” bir kibrin sonucu olarak toplumun tüm “Aşağıdakiler”ine yönelik tutumlar, benzer yaşam biçimini paylaşma noktasında, yani “kültürel” (seküler) temelde bazıları için sorun yaratmazken, dinî bir kültürel örüntüyle yaşamını biçimleyenler açısından küçümsenme, aşağılanma, hor görülmeyi “kimliksel” bağlamda da ete-kemiğe bürüyor. “Üst tabaka”daki sınıfsal kibir, bu “alt tabaka”nın dünyasına kültürel (dinsel) aşağılanma olarak tercüme ediliyor.

Tabii o “üst tabaka”dan veya onunla irtibatlı pek çoklarının “Ayaklar baş oldu” tarzı kaygılı yakınmaları da işin tuzu-biberi oluyor.

AKP’yi iktidara getirenin değil belki ama iktidarda tutanın, böylesi bir “kültürel” hıncı, intikam arzusunu tatmine yönelik söylem, söylev ve elbette “sövgü”ler olduğunu bir çırpıda reddetmek, o kadar kolay olmasa gerek!..