Saray’ın öncelikli haberleri akışı sıralamasında yarışan yüzde 95 üstü ele geçirilmiş medya, Cumhurbaşkanlığı’nın 19 Mayıs kutlama daveti çağrısını birinci haber olarak döndürüp dururlarken, ilk kez Samsun’da düzenlenecek resmi bayram kutlamasına HDP dışlanarak siyasi partilerin de davet edildikleri duyuruluyor.
Erdoğan’ın Samsun’da bayram kutlamasına sahip çıkması haberleri, bu yıl 100. yıl etkinlikleri kapsamında uzun hazırlıklar yapmış geleneksel 19 Mayıs kutlamalarına Atatürk’ün çizdiği değerlerle, Kurtuluş Savaşı, Gençlik Bayramı ruhu, bakışıyla sahip çıkan tüm siyasal, toplumsal örgütlenmeleri öncesi ve sonrası günlerde kendi kimliklerine özgü, renkli, farklı etkinlikler düzenlemeye yönlendirdi..
Gönülsüz de olsa günlerdir Samsun’u dolduran renkli etkinliklerden kimileri zorunlu kısa haberler arasında yerlerini alıyor. Kuşkusuz kendi sosyal medyaları aracılığında yansıtılmalarıyla, bu etkinlikler ülke çapında olağanüstü coşkuya dönüşüyor. Atatürk’ün İstanbul’dan çıkış tarihi üzerinden İstanbul’da yoğunlaşan, İmamoğlu’nun Saray-YSK iradeleriyle alındığına inanılan başkanlık mazbatasına tepkinin simgesi, yasaklanmaya da çalışılan “her şey daha güzel olacak” sloganlı, şenlikli etkinlikler, yürüyüşlerin yansımaları sosyal medyalarda patlamalarla yansıtılıyor..

***

İstesem de istemesem de Saray’ın bu ilk resmi bayram kutlama örgütlülüğünde yapılacak Samsun çıkarmasının, medyatik pazarlamasındaki rengini merak ediyorum. Gerçekten Atatürk’ün kurtuluş ve kuruluş savaşımı destanının yazılmasında, ağzından Söylev’de de ayrıntılı yer verildiği gibi anlamı, amacı, renkleri, değerleriyle kapsamlı sahiplenilecek mi? Yoksa Saray’ın İstanbul Belediye Başkanlığı seçiminde kitlenen, kendi iç siyasal otoriterleşme, dayatmalarında, yine 17 yıllık iktidar erkinin kullanılması, ittifakları, çelişkileri, kaoslarında kaçınılmaz içerden yaşanan zikzaklar, U dönüşlerinin sorunlar yumağında, yeni yeni tehditlerle yürüyüşün aracı olarak mı kullanılacak?
İster istemez yine, 2015 Haziran seçim yazıları içinde bana verilmiş iller arasında Samsun’un da olmasından yola çıkarak, Samsun’da olmayı gönüllü seçtiğim 19 Mayıs sabahı tanıklıklarım taptaze belleğimde. Otobüsten inip soluğu Samsun sahilinde, geleneksel tören alanında aldığımda içim burkulmuştu. Sokaklarda deyimin tam karşılığı in cin top oynuyordu. Saati geldiğinde zorunlu bir avuç yerel yönetici görevde, bomboş alanda yapılan resmi töreni, başından sonuna kadar izledim. Burukluğum katlandı. Sonrasında umutla sivil katılımlı güzel bir şeyler olmasını diledim. Boş sokakların üstünden, resmi tören adına jetlerin geçişi dışında başkaca bir etkinlik de olmadı. Seçim taramasına yönelik vatandaşları, siyasileri bulabilmek uğruna bomboş sokaklarda görüşebilecek insanlar arayıp durdum.
Sonrasında resmen asgari ücretle işe alınıp, işe alınma karşılığı birilerine, bazen da patronlarına geri dönüşlü ücret indirilmesi gerçeğinin yaygınlığını dinledim. Daha acısı o seçim taramasında önüme çıkan en ağırlıklı sorun, tarımın ülkemizdeki en verimli toprakları arasında bilinen Çarşamba ve Bafra yörelerinde, çifçilere BM projeleri altında dekar başına para verilerek, ekin yapılmaması teşviklerinin çıkarılması gerçeği ile inanamadan yüzleştim. Çevre katiamı anlamına gelen teşvikler cabası. Samsun’un en varsılları arasında, yurtdışında emekli olmuş yaşlılıklarında ülkeye dönmeyi seçenler gösteriliyordu.
1960’lar sonrası, örgütlü üniversite gençliğinin ülke sorunlarını sorgulamasının ürünü geçmişte yaşanmış, 19 Mayıs Samsun-Ankara-İstanbul yürüyüşlerini anımsamak daha da acıtıcıydı.. Harun Karadeniz, Deniz Gezmiş’lerin Mustafa Kemal’in, kurtuluş, kuruluş ruhu ile buluşmuş işçiye, köylüye, üretici emeği ile geçinenlerin örgütlü kazanılmış emek hakları savaşımı arayışlarıyla buluşan, devrimcilik ruhlarına ne olmuştu?