Diktatörler toplumu uyutmak, depolitize etmek için futbolu kullandılar! Stadyumları dolduran kitleler, enerjilerini burada boşaltacak, toplumsal tepki önlenecekti...

Portekiz’de faşist Salazar, İspanya’da Franko döneminde futbol bu amaçla kullanıldı...

***

Özünde her düzen için futbolu politikadan soyutlamak olanaksız.

Olanaksız, çünkü apolitik bir toplum yaratma çabalarının kendisi de politik sonuçta...

Geçen yüzyılın ortalarında kralın ya da halkın, yoksulların veya varsılların, işçilerin ya da orta sınıfın tuttuğu kulüpler diye bir ayrım yaşanmışsa eğer, kimse futbolu apolitik sayamaz.

Bugün, dünya zenginlerinin futbol kulüplerini satın almalarına bakılırsa da benzer bir sonuç çıkarılabilir.

Her hafta milyonlarca insan statlara koşuyor, televizyon önüne yerleşiyorsa, daha da önemlisi trilyonluk bir ekonomi söz konusuysa kim söyleyebilir ki “Futbol sadece futboldur”...

***

Siyaset, her zaman kitlelerin buluştuğu futbola elini soktu. Türk futbolunun politikayla ilişkisinin en somut sonuçlarını yaşıyoruz günümüzde.

Yaşamının büyük bölümünü futbola ayıran, salt futbol konuşan, maçla yatıp maçla kalkan yoksul, dar gelirli vatandaşlar, en son şike operasyonuyla siyasallaşıyorlar bir ölçüde.

Son yıllarda askerlerin, gazetecilerin, yazarların, siyasilerin, bilim insanlarının özel mahkemelerde yargılanmalarına uzak duran, tepkisiz kalan, seyretmekle yetinen bu kesim farklılaşıyor.

***

Farklı bir öğrenme süreci yaşanıyor...

Kimin aklına gelirdi ki hafta sonu yapılan Fenerbahçe Divan Kurulu’nda cemaatten söz edilecek; Divan Kurulu Başkanı “Hiçbir tarikat, İslam örgütü zemininde bir yapılanmayı bu kulübün içinde yapamaz” diyecek? Dolayısıyla bu görüşü destekleyen ya da karşı çıkanlar, futboldan hareketle memleket meselelerine dalacak?

***

Evet, diğer operasyonlarda da polis ve savcılık, hukuk ve yasalar masaya yatırıldı ama futbola yönelik son operasyon, tartışmaları hayatın can damarına, sokağa indirdi.

Bugün sokakta, dükkânlarda, kahvelerde futboldaki operasyonla birlikte Balyoz, Ergenekon, Deniz Feneri gibi davalardaki uygulamalar ve sonuçları konuşuluyor.

Özel yetkili mahkemeler, uzun tutukluluk süreleri, delil elde etme yöntemleri, sehven uygulamalar, yargı bağımsızlığı, polisin tutumu, cemaat etkisi, iktidar - yargı ilişkileri sorgulanıyor.

Medyanın yapısı, soruşturmadaki gizlilik kararlarının ihlali, polis ve savcının görevine soyunan iliştirilmiş gazeteciler değerlendiriliyor.

Yargısız infazlar, özgürlük ve hak ihlalleri ele alınıyor. Hüküm giymeden kimsenin suçlu görülemeyeceği gerçeği vurgulanıyor...

***

Bakar mısınız Aziz Yıldırım’ın avukatı Faik Işık’a. Bir anda Türkiye’nin en ünlü avukatı oldu!

Işık’ın televizyonlardaki görüşleri, sorgulamada hukuka aykırı işlemler ve şike yapıldığı savları, ertesi gün gazetelerin ve sokağın bir numaralı gündem maddesi oluyor.

Şimdi de eski Samsunspor Başkanı İsmail Uyanık’ın, milli takımın da şike yaptığı savları ortaya atıldı.

Ne kadarı mümkünse, şikeden, şaibeden arınmış temiz futbol istemleri toplumda yükseliyor.

Vatandaş futboldaki “silahlı, organize suç örgütü ve şike soruşturması”yla politikleşiyor, iyi oluyor...