Birçok alanda zincirleme olumsuzlukların yaşandığı ülkemizde, çevre tahribatı ve kirliliği konusunda da benzer manzara.

Ormanlarını madencilere, derelerini enerji şirketlerine kurban eden, deniz, göl ve akarsularına, hatta barajlarına kanalizasyon bağlayan bir ülkeyiz.

Doğal kaynaklarımızı küresel güçler hortumluyor.

Nükleer santral belası, başımızda.

Özgürlük ve hak ihlallerinde zirve yapan iktidar, çevre hakkını da hiçe sayıyor.

“Anadolu’yu vermeyeceğiz” söylemiyle HES’lere karşı ülkenin dört bir yanından yola çıkanlar, on gündür Ankara’ya sokulmuyor.

Gölbaşı’nda bekletilenlerin tuvalet gibi en doğal insani gereksinimleri bile engellenmeye çalışılıyor.

Bu nasıl bir dayatma, nasıl bir tahammülsüzlük?

Bakmayın AKP’nin seçim bildirgelerindeki “Kalkınma adına gönül yıkarak, tabiatı ve kültürel varlıkları tahrip ederek sadece geleceğimizi fakirleştirebiliriz” değerlendirmesine.

Sağlıklı bir çevrede yaşama hakkı anayasada yer almasına ve bu konuda dünyada büyük bir duyarlılık gelişmesine karşın iktidar bildiğini yapıyor...

Küreselleşme ve onun sömürü yöntemlerinden özelleştirmeler, doğanın canına okuyor. Kütahya’da özelleştirilen Eti Gümüş İşletmeleri’nin siyanür atık havuzunun yarattığı tehlike, gün gibi ortaya çıktı. Anadolu’nun derelerini HES’çilere ve vahşi kapitalizmin doymaz şirketlerine açan Enerji Bakanı Taner Yıldız, seçimlerin ardından satışlara tam gaz devam edeceklerini açıklıyor.

30 milyarlık “üretim özelleştirmeleri” adıyla barajlarımız, termik santrallar elden gidecek anlaşılan.

Avrupa’nın en büyük santralı olan Hamitabad da küresel sermayeye hazırlanıyor.

Muhalefetten karşı duruş, güçlü bir ses yok. Partilerin seçim bildirgelerinde özelleştirmelerde olduğu gibi çevre ve doğanın korunmasına yönelik yaklaşımlar, göstermelik değerlendirmelerden öteye gitmiyor.

Büyük tahribata ve kıyıma yol açan, küresel sermayenin isteklerini yerine getiren iktidarı anladık. Ya muhalefet?

Onların seçim bildirgeleri de bu konuda doyurucu değil ne yazık. Birkaç yuvarlak söz, o kadar.

Dünyadaki hassasiyeti içermiyor.

***

Oysa İsviçre, Fukuşima’daki felaketin ardından nükleer santralları kapatma kararı aldı.

Japonya’daki patlamanın ardından yedi santralını kapatan Almanya, nükleer enerjiden vazgeçtiğini açıkladı. 2022’den sonra hiçbir santral çalışmayacak.

AB tüm santrallarda dayanıklılık ve güvenlik testlerine yöneldi.

Avrupa kamuoyu, bu testleri bile yeterli görmüyor. Greenpeace, bağımsız kuruluşların yapmadığı denetimlerin anlamsız olduğunu belirtiyor.

Japonya bile çözülüyor.

Mızrak çuvala sığmıyor.

Geçen hafta askeri helikopterler, Fukuşima’nın aşırı ısınan uranyum yakıt çubuklarını soğutmak için havadan deniz suyu dökmeye başladı.

Ayrıca iki reaktörde daha çekirdek erimesi olduğu açıklandı. Otoriteye karşı uysallığıyla öne çıkan Japonlar üst perdeden konuşuyor artık.

Son kamuoyu yoklaması, Japonların dörtte üçünden fazlasının ülkelerindeki nükleer santral felaketinde hükümetin verdiği bilgilere güvenmediğini ortaya koydu...

Yeniden bize dönersek, çevre konusunda da sicili bozuk iktidarın yaptıkları, bundan sonra yapacaklarını da gösteriyor.

Sadece insan için değil, doğanın bütün canlıları için...