Emperyalizmin kan gölüne dönüştürdüğü coğrafyamızda yaşananlar, insanı insanlığından utandırıyor.

Irak, Libya, Tunus, Yemen derken Suriye’de yaşanan katliamlara bakar mısınız?

Savaşta bile görülmedik manzaralar...

İç savaşta esir düşmüş, ele geçirilmiş insanlar, sözüm ona özgürlük adına, demokrasi adına yüksek binalardan atılıyor, duvar diplerinde, herkesin ortasında zafer çığlıklarıyla kurşuna diziliyor...

Boğazı kesilerek infaz edilenler de var...

İnsanlık, sosyal medyada, evlerinde, televizyonlarda bu vahşet görüntülerini izliyor.

Niçin? Hangi düzen, hangi gelecek adına?

“Savaş hukuku” diye bir olgu var oysa...

***

Tarih baba, kan bataklığının üstüne kurulan geleceğin, huzur getirmediğini sergileyen yüzlerce örneği gösterdi bize...

Sovyetler Birliği’nin yıkılmasının ardından doğan tek kutuplu dünyada kan, gözyaşı ve savaş olmayacaktı sözüm ona...

Silahlanmaya giden paralar, eğitime ve sağlık alanına akacaktı insanlığın mutluluğu için...

Küresel güçlerin bu yalanına ortak olanlar da vardı.

Sömürü kalkmadan savaşların bitmeyeceğini görmeyen tatlı su demokratları, Irak ve dünyanın diğer coğrafyalarındaki milyonlarca insanı yok eden savaşlarla karşılaşınca, sonradan pek mahcup oldular.

Onların kan gölündeki mahcubiyetleri değersiz... Yitip giden hayatlar önemli insanlık adına.

***

Savaşların mimarları ve piyonları kanla besleniyor.

İşi milletvekili kaçırmaya uzatan terör örgütü PKK de kana doymuyor.

Ülkeyi yönetenler, PKK terörüyle ilgili Suriye ve İran’ı hedef gösteriyor; ABD iradesinin belirleyici olduğu, yıllardır teröre yataklık eden Kuzey Irak’ı ne gören var ne de adını söyleyen...

Coğrafyamızda başta ABD ve diğer Batılı ülkeler olmak üzere Rusya, Çin, İran, İsrail, Irak, Suriye, Suudi Arabistan’ın çeşitli hesaplarının olduğu açık.

Peki, Türkiye’nin çıkarı ne?

Uluslararası küresel güçlerin taşeronluğunu yapmak mı?

***

Hafta sonu Türkiye’ye gelen Clinton, Suriye’de PKK ve El Kaide’nin etkin olmasına izin vermeyeceklerini söyledi.

Peki, ABD ve Türkiye’nin desteklediği Özgür Suriye Ordusu’nda, El Kaide yok mu?

Peki, Kuzey Irak’ta Türkiye’yi kan gölüne bulayan PKK barınıp, kollanıp, korunmuyor mu?

Basın toplantısında PKK’ye karşı Türkiye’yle ortak mücadele ettiklerini söyleyen Clinton’a birileri çıkıp, “Genelkurmay Başkanı operasyon için ABD’nin izni gerektiğini söyledi. Türkiye, sınırının dibinde, 5 kilometre uzaklıktaki terör kamplarını niçin seyrediyor? İzniniz olmadığından mı?” deseydi ne yanıt verecekti?

PKK’ye Suriye’de izin yok, Kuzey Irak’ta var, öyle mi?

Dünyanın hangi ülkesi, komşusunda kurulan terör kampları yüzünden yıllardır kayıp veriyor Sayın Clinton?

Hiçbir dönem, hiçbir zaman yaşanmamış bu gerçeğin uluslararası hukuktaki adı nedir acaba?

Soruların yanıtları açıktır, manzara komik ve aynı zamanda trajik...

***

Durum böyleyken terör sorununun çözümü konusunda, küresel güçlerin belirleyiciliğini, oynanan senaryoyu görmeden, bilmeden atılacak her adım, boşa çıkacaktır.

Dünyanın en gelişmiş 16. ekonomisine sahip “güçlü ülkede” iktidar sahiplerinin, oynanan senaryoda sergilediği umutsuz tablo ortada.

AKP’li Hüseyin Çelik, “Birkaç Mehmet şehit oldu diye Meclis’i toplamayız” ifadesini kullanabiliyor.

Meclis’i olağanüstü toplamak tamam da, sorunun destekçilerine, “artık yeter” denmediği ve güçlü bir yanıt verilmediği sürece, halk yığınsal tepki göstermedikçe çözüme ulaşmak güç görünüyor.

İzmir’de Foça’daki saldırının ardından hafta sonu kendiliğinden bir araya gelip, Konak ve Gündoğdu’da teröre karşı yürüyen on binlerin tepkisinin, doğru değerlendirilmesi gerekiyor.

İspanya’da 700 insan teröre kurban gitti; milyonlar sokaklarda, demokratik tepkilerini gösterdi. Terör bitti.

Bizim 50 bin canımız gitmiş, en güçlü “yığınsal” tepki, sadece İzmir’den geliyor?

Neden?

“Gâvurluğundan” mı dersiniz?

\n\n