Odatv davasının son duruşmasında tutuklu yargılanan gazeteci Nedim Şener, Uğur Dündar’a “Tiyatroya hoş geldiniz” demiş.

Tiyatronun önemini ve ciddiyetini yadsıyan, ucuzlatan bir yaklaşım değil Şener’in sözleri.

Senaryosundan tutun da yönetmenine, rollere kadar bir çeşit sahnedeki oyuna dikkat çekme çabası.

Öte yandan bir “ironiyi” de yansıtıyor.

Gören gözler, duyan kulaklar için, gerçekler ortada. Her oyunda olduğu gibi suflör, yine seyirci koltuklarından görünmüyor...

Hem acıklı hem güldürücü yanıyla trajikomik bir oyun mu Şener’in kastettiği?

Zaten son dönemde bu oyun türünün adını sık duyar olduk. Özel yetkili mahkemelerde, soruşturmalarda, tahliye ve tutuklamalarda...

***

Artık cezaya dönüşen uzun tutukluluk sürelerinden herkes yakınıyor sözüm ona. Cumhurbaşkanı, Başbakan, Meclis Başkanı, Başbakan Yardımcısı, Adalet Bakanı, AKP Grup Başkanı...

Eee, gerekeni yapın o zaman, elinizi kolunuzu tutan mı var?

Sorun ne?

Ya bilerek öyle söylüyor, böyle yapıyorsunuz, ya da güç yetmezliği!

Şimdi, bu durum hangisi? Komik mi, trajik mi?

***

Ya dünyadaki 35 bin teröristten 13 bininin Türkiye’de yaşamasına ne demeli? Basın özgürlüğünün 50 yıl öncesinden bile daha kötü olmasına...

Ya atanamayan öğretmenlerin simgesi, altı ay önce kanserden yaşamını yitiren Şafak Bay’a yapılanlar?

Basın açıklamasına katıldı diye verilen 3 yıllık ceza mı, öldükten sonra hükmün kesilmesi mi, evlatlarını yitiren aileye durumun tebliği mi, hangisi neyi anlatıyor?

Örneğin Balbay’ı ziyarete giden CHP Aydın Milletvekili Metin Lütfi Baydar, “Mustafa nem ve beton kokuyordu” demiş.

Söyleyin hangisi? Komik mi trajik mi?

***

En son tutuklanan eski Genelkurmay Başkanı Başbuğ söyledi, cezaevine giderken “trajikomik” diye.

Öyle ya Başbuğ terör örgütü lideriyse ona bağlı TSK de silahlı örgüt üyelerinin bir araya geldiği kurum olmuyor mu?

Hem Cumhurbaşkanı ve Başbakan, Başbuğ’la birlikte görev yaparken o internet siteleri bilinmiyor muydu?

Dikkatinizi çekiyor mu, iktidar ve yandaşları Başbuğ’un özel yetkili mahkemelerde yargılanmasını istiyor, muhalefet ise Yüce Divan’da.

Neden acaba?

Bütün bunlar, özel yetkili mahkemeleri, “ileri demokratik düzen unsurları” diye kakalayanlar, ülkenin başına gelenler, hepsi bir arada trajikomik mi?

Aslında oyun büyük, küresel çaplı. Sonunda kan ve gözyaşı var.

Baş senarist ciddi çekinceleri olduğunu, onayladığı yasayı hiçbir zaman uygulamayacağını söyledi ama 2011’in son günü imzayı çaktı.

Böylece Amerikan hükümeti, kendi yurttaşları da dahil, tehdit olarak gördüklerini ya da kendisi aleyhine sosyal medya ortamlarında konuşanları terör suçlusu şüphesiyle tutuklayabilecek ve askeri mahkemelerde yargılayabilecek.

Terör şüphelileri herhangi bir kanıta ya da mahkeme kararına ihtiyaç duyulmaksızın ve avukat hakkından mahrum tutularak Guantanamo’da tutuklanabilecek ve işkence görebilecek.

Bugün Türkiye’de oyunun bölümlerinden biri sahneleniyor. Büyük oyunu anlamak için geniş bir açıyla bakmak gerekiyor.