Futbol, basketbol, voleybol, atletizm, yüzme, kürek, yelken, masa tenisi, boks, tekerlekli sandalye basketbol spor dallarında kadın, erkek takımlarıyla faaliyet gösteren, ulusal ve uluslararası alanda takım olarak, bireysel olarak başarılar, şampiyonluklar kazanan Fenerbahçe, futbol değil bir spor kulübü olmaktan da öte bir spor kompleksidir.

Dünyada bu denli geniş spor dalında ulusal ve uluslararası düzeyde başka bir spor kulübünün varlığını bilmiyorum. Fenerbahçe herhalde dünyanın en büyük spor kulüplerinden biri, belki de önde geleni.

Ülkemizde spor olarak öncelikle futbol algılandığından, diğer spor dallarında ulusal uluslararası takım ve bireysel başarılar çoğu kez haber değeri dahi taşımıyor. Ya altyazı olarak geçiyor ya da gazetelerin spor sayfalarında ufak puntolarla alt köşe haberler arasına sıkıştırılıyor.

Sporda başarı ölçüsü futbol olarak algılandığından spor kanallarında laklakiyat da futbol üzerine. Futbol, diğer spor alanlarını gölgeliyor, hatta anılmalarını önlüyor. Voleybolda başarıdan “Atatürk’ün kızları” olarak bahsediliyor yine de yeterli olmamakla beraber haber değeri taşıyor, medyada yer alıyor. Sporcuların takım ve bireysel başarılarında karakter, irade, azim, çalışma, özveri vardır. Futbol dışındaki başarılara yer verilmemesi, sporculara haksızlık yapılması gibi.

Fenerbahçe’nin eski ahşap, tahta tribünlerinden takımı izlemiş herhalde az sayıda seyirci kalmıştır. Ahşap, tahta tribün en fazla 5 bin kişilik emin değilim. Ancak tribün sahayı çevrelemez. Kurbağalıdere yönünde beş altı tahta sıradan oluşan yarım ay şeklinde, arkası ağaçlarla kaplıydı. Stat, bir bahçe içinde yer almış gibiydi.

Rüya takımın kurulacağından söz ediliyor. Fenerbahçe’nin bence rüya takımı; Cihat, Murat, Lebip, Ahmet, Esat Halil, M. Reşat, Büyük Küçük Fikretler, Naci (Taka), Melih, Ömer, Müjdat, Halit’ten oluşan takımdı. Kaptan, ince, kibar uçan lakaplı Cihat Arman’dı. Lefter, Can Bartu tesisleri, yerinde hakşinaslık... Takıma uzun süre kaptanlık yapan Cihat Arman’ın adı da bir tesise verilse ya da yeni bir tesis adlandırılsa, haknazlık, kadirşinaslık olur. Bir kurumun gelişmesinde, yerleşmesinde geleneklerin oluşması bağlayıcı.

Türk futbolunun TFF, MHK, hakemler gibi sorunları hatta engelleri vardır. Kulüp başkanı olarak görev alanların bu sorunları bilmesi, yakınmadan aşmak için çaba göstermeleri gerekir.

Fenerbahçe’nin futbolda başarılı olmasını istemeyenler, yanlış davranışlar, engeller vardır, olabilir. Ancak şampiyonluk iddiası olan bir takım kendi sahasında o yıl küme düşen ertesi yıl düştüğü ligde de tutunamayan bir takıma, Giresunspor’a mağlup olmamalı; ligi 10 maç 10 galibiyetle lider olarak sürdürürken uzun yıllardır evinde mağlup olmadığı Trabzonspor’a 2-0 yenilmemeli, ligin bitimine kritik haftalar kala Konyaspor, Sivasspor’la berabere kalmamalı, evinde penaltı atamadığı için kupadan elenmemelidir. Fenerbahçe, 2022-23, 2023-24 sezonlarında Süper Lig şampiyonu olabilir; Olimpiyakos yerine UEFA Konfederasyon Kupası’nı alabilirdi. Her maç kazanılmaz ama gereksiz puan kaybı da olmamalıdır.

Aziz Yıldırım’ın başkanlık yaptığı dönemde başlatılan 1 milyon üye projesi yurttaşları da kapsayacak şekilde yürütülmeli, üyelik aidatı yüksek tutulmamalı, isteyen her üye, asgari aidatın üstünde de ödeme yapabilmeli, aidatını kendi belirlemelidir. FB formasını giymiş her sporcu, takımdan ayrıldıktan sonra da izlenmeli, hangi ülkede olursa olsun zor durumda olan her sporcuya destek sağlanmalıdır.

Mustafa Kemal’in takımı olma iddiası varsa en büyük spor STK olma amaçlanmalıdır.