Terör örgütü, Tunceli milletvekili Hüseyin Aygün’ü kaçırdığı zaman da söylemiştim. \n

Kaçırma olayı, örgütün iç ve özellikle dış kamuoyu açısından adını duyurması için düzenlenmişti. Aygün’ün doğup büyüdüğü bölgenin dağlarında 48 saat konuk edilmesi, bu amacı sağlamaya yetmiştir.\n

Özellikle AKP yanlısı medyaya bakarsanız, “Sayın Aygün’ün dağa kaldırılması, neredeyse kendisi tarafından eşkıya ile birlikte planlanmış bir olaydır!”\n

“Zaten CHP Milletvekili, kendisini kaçıranlar için ‘iyi çocuklar’ türünden sıfatlar kullanarak, öyle bir tertibin olduğunu da kabul etmiş sayılmalıdır!”\n

Oysa gazetecilik mesleğinin heyecanı iliklerine kadar işlemiş birisi için öncelikle ele alınması gereken konu, yaşadığımız ülkenin kentleri arasındaki yollarda güvenliğin bulunmamasını irdelemek olmalıdır.\n

“Güdümlü gazeteci” için bu fazla merak, tehlikeli sayılabilir.\n

Ya patronunuzu kızdırabilir, onun da ülkenin “büyük ağabeyine” hesap vermesine sebep olacak bir şey yapmışsanız!\n

O yüzden sakın ha, “fincancı katırlarını” ürkütecek şeyler yazmayın.\n

Baksanıza Türkiye Gazeteciler Cemiyeti, Türkiye Gazeteciler Sendikası, Türkiye Gazeteciler Federasyonu, Basın Konseyi, Dış Basın Derneği gibi Gazetecilere Özgürlük Platformu adlı tek bir çatı altında toplanmış olan gerçek meslek örgütleri varken, lümpen bir kuruluş, Erdoğan tarafından kabul ediliyor ve Başbakan’ın onca yoğun devlet işleri arasında bir buçuk saat karşılıklı görüş alışverişinde bulunuluyor!\n

Kuruluşun sözcüsü olan karikatürist meslektaştan, o uzun zaman dilimi içinde “hükümetin medya üzerindeki baskısından bahsedilmediğini” de özel olarak açıklamak gereğini duyduğunu öğreniyoruz. \n

Dünyanın en büyük zenginlerinden John Davison Rockefeller, ABD iş âlemini yönetirken olumsuz haber almaması için şirketlerinin yöneticileri, her sabah adına tek nüsha olarak basılmış bir gazeteyi kahvaltı tepsisi ile beraber yatağına gönderirlermiş.\n

Sayın Başbakan’ın medyanın sorunlarını öğrenmek amacıyla böyle lümpen bir kuruluşun temsilcileri ile haşır neşir olduğunu okuyunca, aklıma mesleğe yeni başlayan gazeteci adaylarına ustaların ilettiği 1920’li yıllardan günümüze kadar canlılığını koruyan bu anektod geldi. \n

Rockefeller’den bu yana tam bir yüzyıl geçmiş.\n

Ama “patron”a dünyasını pespembe olarak göstermeyi kendi özel görevleri olarak belleyenlerin nesli tükenmek şöyle dursun çoğalmış.\n

Hangi “sözde” gazetelerden bahsettiğimi merak edenler, devlet havaalanlarına yolları düştüğü zaman, iktidar gücüyle abone yapılmış olan ve her sabah birer eşek yükü bırakılan o yığınlara baksınlar...