ABD Başkanı Trump’ın Suriye Özel Temsilcisi James Jeffrey, bazen Türkiye’ye gelmiyor! Dün yine Ankara’daydı. Bu kez yanında Dışişleri Müsteşar Yardımcısı Matthew Palmer da vardı.
ABD, Suriye’de “Kürtleri koruyorum” görüntüsü altında YPG’yi bu bölgede kullanabileceği bir güç olarak tutmak ve güçlendirmek istiyor. AKP’nin bölge politikası da öteden beri “Sünni bir blok” yaratmak üzerine. Bu bakış, Türkiye’nin kısa ve orta vadeli çıkarlarıyla örtüşen bir durum değil. Tam tersine Ortadoğu’daki dengeler içinde Türkiye’yi zor durumda bırakabilecek riskler içeriyor. Zira Ortadoğu’da iş mezhepsel ayrışmaya girdi mi, sonu gelmez. Aynı mezhep içinde bile siyasal ayrışmalar öne çıkar.
ABD’nin Suriye’de milyonlarca insanı acılar içinde bırakan, terör örgütlerini hedef malzemesi yapan politikaları kabul edilemez. Buna karşılık AKP’nin de mezhepsel bakışı Türkiye’yi içte ve dışta huzura götürmez.

***

Suriye’deki gelişmeleri izlerken ister istemez çevremizde yaşadığımız benzer sorunlar akla geliyor.
Soğuk savaşın sona ermesinin ardından yeni dünya düzeninin daha güzel olacağı, tek kutuplu dünya ile krizlerin sona ereceği fikri işlendi. Ancak ABD’nin tek hâkim olacağı bir dünya eşyanın tabiatına tersti. Berlin Duvarı’nın yıkılmasından 30 yıl sonra Türkiye-Suriye sınırından ABD-Meksika sınırına kadar pek çok yerde yeni duvarlar örülüyor.
Bu zaman diliminde NATO kayıtlarına göre dünyanın 25 yerinde kriz yaşandı, 15’i Türkiye’nin etrafında. Bu krizlerin çoğu Türkiye’yi doğrudan ilgilendirdi, hatta bağlantı kuruldu. Balkanlar parçalandı. Türkiye hem bu ülkeler arasında barışın tesis edilmesi hem Türkiye’nin en az etkilenmesi için çabaladı. Kafkaslar parçalandı, yine benzer politikayla kanın ve krizin durması için çabaladı. Irak parçalandı, 500 bin kişi kapımıza dayandı. Türkiye onları sınırda misafir edip, uluslararası bir sorun olarak dünya ile paylaştı. Ülkelerine dönmesini sağladı.
Bu parçalamaların her birinde kimi aklıevvel stratejistler sıranın Türkiye’ye geldiğini iddia ettiler.

***

Yukarıda sıraladığımız çevre krizlerine Suriye’de olduğu gibi AKP iktidarında yakalansaydık ne olurdu?
En az bugünkü Suriyeliler kadar Iraklılar sorunumuz olurdu. Balkan ve Kafkas ülkelerinin yarısıyla krizli yarısıyla düşman olurduk.
AKP Suriye krizini ağzına yüzüne bulaştırdı, ABD Türkiye ile tavşan-tazı oyunu oynuyor. Bütün bu başarısızlıklardan bir beka sorunu yaratıp, muhalefeti düşmanlaştırmaya çalışıyor.
AKP’ye düşman lazım.
Bulamazsa üretiyor. İçerde bulamazsa dışarda üretiyor. Dışarıdakini içeriye bağlıyor. Bu siyaseti gütmese, gerçekler öne çıkacak. Bu da işine gelmiyor.
Ülke gündemini AKP’nin ürettiği düşman siyasetinden kurtarmak gerek.