SURİYE konusu gündemde kaldıkça, sorunlar ve dolayısıyla sorulacak sorular da çoğalıyor.\n

Başlangıçta sorun basitti: Batılı büyük devletlerin Ortadoğu’daki çıkarları ve niyetleri açısından dolaylı dolaysız başlattıkları ve kısaca “Arap Baharı” diye adlandırılan sözde “devrim”ler ve rejim değişiklikleri yapılmış, sıra güneyimizdeki komşuya gelmişti. Türkiye’deki iktidar, olayları serinkanlılıkla uzaktan seyretmek yerine, Batılılarla birlikte bölgeye yeni düzen vermeye kalkıştı. Oysa, Suriyeli lider Beşşar Esad, bu tür girişimleri babasından devraldığı devletin düzenine ve bağımsızlığına aykırı bulmakta ve değişiklik isteyen muhalifleri Batılıların yardakçıları saymaktaydı. Ankara, “bize ne, nemize gerek” diyerek Suriye’nin bu iç işinde taraf tutmaktan uzak durabilir ve olsa olsa eleştirmekle ya da yenileşmeye yardımcı olmakla yetinebilirdi. Yetinmedi ve bela ararcasına, muhaliflerle yönetim arasına sıkıştı.\n

Olayların dramatikliği, sığınmacılara ve Türkiye’ye, özellikle de ülkemizin ekonomisine etkisi hep biliniyor.\n

Şimdi, Ankara’nın denetim altında tutamadığı bir yığın olay yüzünden gereksiz yere Ankara-Moskova ilişkilerini bile tehlikeye atan ve bölgede büyük bir kıyametin kopacağını düşündürmeye kadar varan bir aşamaya gelmiş durumdayız. Öyle ki, Malatya’daki “Füze Kalkanı”nın etkinleştirilip Suriye’ye karşı çalıştırılmaya hazır duruma getirilmesini NATO’dan isteyeceğimizden söz eden haberler ortalıkta dolaşmaya başladı. Savaş kokusu alanlar artmakta.\n

Sanki, “bize ne” sorusunun yanıtı “meğer Ankara belasını arıyormuş” dedirtecek kadar acıklı bir noktaya gelmiş ve hem belamızı hem de Mevlamızı bulmuş gibi hissetmekteyiz kendimizi.\n

Artık, “stratejik derinlik” sözü boş bir palavraya dönüşmüş, Türkiye eski Şam Vilayeti’nin saldırı olasılığına karşı “kalkan” isteyen bir devlet durumuna düşmüştür. “F-16 uçurup Suriye uçağını Esenboğa’da aradık” şişinmesi kimseyi etkilemiyor. Tam tersine, vaktiyle dünyanın en seçkin diplomasilerinden birine sahip diye bilinen yetmiş beş milyonluk koca ülke, her şeyi yüzüne gözüne bulaştıran bir dış politikanın faili sayılıyor Batı medyasında. \n

Ayıp değil mi? Gensoru girişiminin hemen ardından, bu utanç verici süreci sona erdirecek akılcı yollar mutlaka bulunmalıdır. \n

\n\n