Biz Amerika değiliz.
Yarış Cumhuriyetçilerle Demokratlar arasında yapılmıyor.
Sonuç kaderimizi sandığımızdan ve hatta korktuğumuzdan daha çok etkileyecek.
Cennetle cehennem arasında bir seçim yapacağız.
O yüzden seçim kampanyalarını alışılmış bir karnaval havasında, kapitalizmin dayattığı akılla yaparsak yine kaybederiz.
Sadece referandumu değil; beraberinde her şeyi.
Aklı, umudu, demokrasiyi, çağdaşlığı, özgürlüğü... Geleceği.
Ülkenin kaderini iki korkunç kelimenin arasına sabitleyen bu tuzakta...
Evet çıkarsa olacaklar belli, hayır çıkarsa olacaklar tehlikeli.
Çünkü iktidardaki evet’çiler hayır’ı nasıl hazmederler şaibeli.
Geçmişleri temiz değil; geleceklerinin temiz olması da bu yüzden olası değil.
Halkı hiç gocunmadan terör tehdidiyle terbiye etmeye çalışıyorlar.
Aba altından değil, doğrudan sopa gösteriyorlar.
Sahaya inecekler ve yasaları çiğneye çiğneye evet kampanyası yürütecekler.
Önümüzde evet ve hayır arasına kurulmuş jiletten bir köprü...
Canından vazgeçmiş cambazlar gibiyiz.
Kanayacağımızı umursamadan o köprüye doğru koşuyoruz.
Köprünün jiletten olduğunu unutmamalıyız.
Sonrasında, iyi olan kazandı diyeceğimiz ve tevekkülle evlerimize döneceğimiz bir yarış değil bu.
Kaybedersek artık bir evimiz olmayacak.
Ve yarışı belki de iyi olan değil yine ve yine hile yapan kazanacak.
Hile sadece sandıktan oy çalmakla, sahte seçmen yaratmakla, seçim sonuçlarına müdahaleyle yapılmıyor.
Daha büyük ve tehlikeli bir hile Demokles’in kılıcı gibi şimdiden tepemizde sallanıyor.
Unutmayın!
Hayır dediğiniz bu ülke...
Artık yasaların uygulanmadığı, laikliği göz göre göre elden giden bir ülke.
Cumhuriyete sahip çıkmayı becerememiş, çocuklarının geleceğini tarikatlara kaptırmış bir ülke.
Ordusu ele geçirilmiş, üniversiteleri işgal edilmiş, gazetecileri susturulmuş, aydınları korkutulmuş bir ülke.
Olağanüstü halle yönetilmeye ikna edilen ve kararnamelerle yeniden biçimlendirilen bir ülke.
Hakkıyla evrileceği yerde hileyle devrilmek üzere olan bir ülke.
Ve eğer köprüden önceki bu son çıkışı da kaçırırsak;
Diktatörlüğü demokrasiye tercih etmiş bizden önceki diğer akılsız ülkelerin arasında bizim için çok önceden ayrılan rezil yeri paşa paşa alacağız.
Gezi’den bir devrim kıvılcımı bekleyenler, umut dersini o tecrübeden almış olmalılar.
Nietczche “Hiçbir sanatçı gerçeğe katlanamaz” der.
Camus ekler: “Ama hiçbir sanatçı gerçekten vazgeçemez.”
Umut iyidir.
İyimserlik gereklidir.
Hayaller kıymetlidir.
Mucizeler, evet, vardır.
Ama gerçekler hepsini alt eder.
Gerçeklerinizi kapitalizmin ve iktidarın sinsi tuzaklarına kaptırmayın.