PENCERE

İLHAN SELÇUK

Hakkâri’deki Çocuk...

Bush - RTE - Fethullah üçlüsünün kafasıyla tezgâhlanan bir formül vardı...

Fethullah Gülen’in desteğiyle Güneydoğu’da yerel seçime giren AKP oyları toparlayacak, Kürtlerin partisi DTP ayvayı yiyecek, sorun sandıkta çözümlendiğinden “demokratik” sayılacak, “dincilik” başarı kazanacak, “Ilımlı İslam Devleti” tasarımı meyvalarını vermiş olacaktı...

RTE ile FG bu yolda ellerinden geleni yaptılar, Güneydoğu’da seçmene dağıtmadıkları seçim rüşveti kalmadı...

Sonuç?..

Sıfıra sıfır elde var sıfır...

*

Eh, mademki bu tasarım tutmadı, RTE iktidarı Kürtlerin partisi DTP üzerine baskı uygulamaya başladı...

Polis devleti değil miyiz?..

Bastır gitsin...

DTP’nin (ve de PKK’nin) Hakkâri ayağında, iktidarı protesto amacıyla düzenledikleri eylemlerde, Kürt kardeşlerimiz, son zamanlarda moda olduğu üzre, çocukları öne sürdüler...

Polisle taş atan göstericiler arasında arbede çıktı...

Polisin biri, 14 yaşındaki Seyfi Turan yere düşünce ‘Allah yarattı’ demeden çocuğa dipçikle vurmaya başladı...

TV kameraları olayı görüntülediler, ekranlar yaşanan gaddarlığı dünya âlemin gözleri önüne sergilediler...

*

Bu ülkede işkenceden geçmiş bir yazar olarak söyleyeyim ki devlet görevlileri kimi zaman çok gaddarlaşırlar...

Bu tutumu devlete millete hizmet sayarlar...

Polis, çocuğu neden ve hangi duygularla dipçikliyordu?..

Hrant Dink’i öldüren katil kendisini milliyetçi ve vatansever zannediyor...

Vatana ve millete en büyük kötülüğü yaptığını düşünemez bile...

*

Bir gösteri nedeniyle kendisine taş atan çocuğu hastanelik eden polis ne yaptığını biliyor mu?..

TV’lerin başında olayı izleyenler, Kürt olduğu için çocuğun dayak yediğini düşünmüşlerdir...

Kimi Kürt’ün yüreğine düşmanlık tohumları ekilmiştir...

Kimileri de Türk ile Kürt arasına düşmanlık tohumları ekildikçe pek memnun olmaktadır...

Oysa Anadolu’da batısıyla doğusuyla iç içe yaşayan Türkler ve Kürtler et ve tırnak gibidir...

Kimisinin sevgiye tahammülü yok...

İlle de düşmanlık üzerine iş tutuyor...

*

Bizim TV’ler polis - çocuk arasında yaşanan olayı, reyting amacıyla, tekrar tekrar göstermekten bıkmadılar...

Ekranlara bakamadım...

Nâzım’ın bir şiirinde şöyle bir deyiş vardır:

“Kadınlar..

Bizim kadınlarımız..”

Diyelim ki:

“Çocuklar..

Bizim çocuklarımız..”

Peki, o çocukları eylemde kullanan büyüklere ne diyelim?..

“Büyükler..

Bizim büyüklerimiz” diyebilir miyiz?..

Vah, büyükken küçülenlere...