Divan toplantısında Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım’dan çok iddialı bir söz geldi: “Seneye şampiyonuz.” Başkan, ne zaman böyle konuşmalar yapsa Fenerbahçe şampiyon olamamıştı. Umarım, Yıldırım’ın isteği bu kez gerçekleşir. Yapılacak transferler elbette çok önemli. Çünkü geçmişten ders alınması gereken büyük hatalar var. Eğer kulübün başında Yıldırım değil de başkası olsaydı, çoktan istifa eder ya da istifaya zorlanırdı. Bu yıl, Fenerbahçe Başkanı’na da “İstifa et” sözü fazlasıyla söylendi. Ancak o dik duruşunu koruyor. Kolay pes eden biri değil. 19 yıldır oturduğu koltuğunda yarı başarılı, yarı başarısız olsa da 2018’de yine en güçlü aday.
Fenerbahçe, hem lig ikinciliğini hem de Türkiye Kupası’nı istiyor. Başarır mı, tartışılır. Kötü oynuyorlar. Yöneticiler dahi “Futbol şubemiz yarışın dışında kaldı, bu kabul edilebilir bir durum değil” diyorlar. Sarı- Lacivertli ekip, Rize karşısında büyük favoriydi. Gündüz maçı keyifli oluyor. Seyirci yine boş bıraktı tribünleri, Advocaat’ın çağrısı da işe yaramadı. Fenerbahçe golü erken buldu, erken yedi. Savunmasında haftalardır iletişimsizlik gözlemliyorum. Özellikle Şener’i tanıyamıyorum. Orta saha ve forvette de ısıran bir Fenerbahçe yine yoktu. Takımın en çok çalışanı Aatif’tı. Rizespor ne kadar çabalasa da bu bataklıktan zor çıkar diyorum. Hikmet Karaman, üzmek istemiyorum ama! Fenerbahçe’nin kötü futboluna alıştık. Kaleci Fabiano, Kweuke’nin pozisyonunu sakatlanma pahasına önlemese şimdi başka şeyler konuşuyor olabilirdik. İlk tebriğim bu Brezilyalıya. İkinci tebriğim de tribünlerin sevgilisi, 2 gol atan Senegalli Moussa Sow’a...