KARABÜK - Öyle bir kent ki; adına marşlar yazılmış, kuruluşuyla ilgili efsaneler üretilmiş... Öyle bir kent ki; Cumhuriyet ile birlikte doğmuş, Türkiye’nin ilk ağır sanayi fabrikasına sahip olmuş, yurdun birçok yerinden gelen insanlara kucak açmış, potasında erittiği farklı kültürleri sentezleyebilmiş. Bu ‘Öyle bir kent’ acaba nereyi çağrıştırıyor olabilir? Sizler düşünmeden ben ‘Karabük’ olduğunu ileteyim hemen. Büyük kentlerin, büyük düşünceleri vardır. Büyük kentler gelişmeler karşısında çekingen değildir, atılımı severler. Büyük kentler, daima zirveyi zorlarlar, büyük sahipleri vardır. Büyük kentlerin halkları dayanışma içindedir ve kendilerine özgü modelleri vardır. Bugün itibarıyla gerileme içindeki Karabük, ne yazık ki gerekli düşünceleri üretecek ve eyleme dönüştürecek eski heyecanından uzakta bir görüntü sergiliyor. Özellikle imalat sanayisinde atak bir durumda olması gereken pozisyonda; çeşitli sektörleri konu alan, ‘üretim’ alanında yeterli performansı bir türlü yakalayamıyor. Aslında bu durum sadece Karabük’ün değil Türkiye’nin önemli sorunu kuşkusuz. İşçisi, çalışanı, çalışmayanı, herkes dertli... Bir sor, bin dinle. Şikâyetler çok ama söylediklerine göre dinleyen nerede? Seçimi bekliyorlar. En son MHP kazanmıştı. Bakalım şimdi kim galip çıkacak? Ya da yine MHP ile devam mı?

Karabük’e gelmeyeli yıllar oldu. Yine yeterince dolaşma fırsatı bulamadım. Seyahatiniz günü birlik olunca; her şeyiniz yarım kalıyor. Mesela Safranbolu’yu gezmek istiyordum, burası Karabük’ün en gelişmiş ilçesidir, evleri ile meşhurdur, iyi de bir turistik bölgedir. Erteledim başka zamana.

Maç öncesi ortam gergindi

Karabük-F.Bahçe maçı kentteki herkesin ağzında sakız olmuş, ‘şike ve teşvik’ ağırlıklı haberler ortamı germiş. Gördüm ki fazlasıyla canını sıkmış buradaki insanların... Birkaç yeri turladık, iki-üç fotoğraf çektik, yemek yedik, sonra stada yöneldik. Erken girdik içeriye. Mecburduk, malum stat onarımda. Kapasite kısıtlı. Çok sorun yaşandı. Hani yaşanmayacaktı? Hem biletler pahalı, hem de insana işkence... Ayıptır, ayıp... Bunda ne teknik direktör Yücel İldiz’in, ne de futbolcuların suçu var. Bu suç tamamıyla yönetimin... Bekleseydiniz de lig bittiğinde başlasaydınız yenileme işlemlerine, olmaz mıydı? Bir de onarımın ‘bitiş’ süreci 2013’lere dayanıyormuş!

F.Bahçe şampiyon olmak istiyor, peki ilk bölümde rakibine verdiği pozisyonlara ne demeli? Birini atsalar uğraş dur, iki yapsalar yıkım... Sarı - Lacivertliler dün gece laubali göründü, ciddi yapmadılar işlerini. İlk 45 dakikada takımı Gökhan Gönül ile Stoch sırtladı, diğerleri katkı yapmalı. Santos, Selçuk ve M.Topuz’un hâli neydi öyle? Maçı erken koparmaları gerekirken sergiledikleri mücadele şampiyon olmak isteyen takımın oyuncularının görüntüsünden çok uzaklardaydı. Karabük’ün forvet hattı beceriksiz miydi yoksa şanssız mıydılar, hangi ifadeyi kullanayım, bilemiyorum. Ama F.Bahçeliler ilk bölümde ‘şanslıydı’ diyebilirim. İkinci yarıda Lugano’nun vuruşu karambol golüydü. Aykut Hoca değişikliklerde geç kaldı gibi geldi bana. Kötü futbolcularda bu kadar ısrar etmesindeki nedeni anlayamadım. Zor gecede oynamadan kazanmak; tabii ki lider kalmak için iyi bir avantaj...