Yeniden kendi ligimizdeyiz. Malum Avrupa’daki futbol bizde yok ama yine de izlemeye esir oluyoruz. Bursa’nın cezasının üç gün önce Tahkim Kurulu tarafından kaldırılması bana göre ‘çifte standart’ bir uygulamaydı. Hem de tam Fenerbahçe ile karşılaşacaklarken! Tabii ki karar Bursasporlular tarafından sevinçle karşılandı. Fenerbahçe’den ise hayret, en ufak bir tepki gelmedi. Doğrusu şaşırdım. Çünkü Sarı - Lacivertli kulüp haksızlıklar karşısında her zaman ‘savunma çıkışı’ göstermiştir. Ama çıkış bugün olmadı. Sarı - Lacivertli yönetim hayli sessiz. Yıldırım cezaevine girene kadar böyle miydi? Hoş, başkan dışarıda yine de kulübün eski havası yok. Yeni yönetim seçildi, iddia ediyorum; Fenerbahçe taraftarları arasında kuruldakileri tanımayanların sayısı çoktur. Nedenine gelince; hiçbiri ortalarda görünmedi. Daha önceleri Ali Koç’u, Nihat Özdemir’i, Şekip Mosturoğlu’nu, İlhan Ekşioğlu’nu, Murat Özaydınlı’yı tanımayan mı vardı? Bırakın Fenerbahçelileri, Galatasaraylısı, Beşiktaşlısı, Trabzonlu’su, Ordulu’su dahil, herkes tanıyordu.

Fenerbahçe, Bursa’ya çok eksikle geldi. Sakatlar çoktu. Sayıları bir takım kadar. (Meireles, Mehmet Topuz, Mehmet Topal, Gökhan Gönül, Yobo, Orhan Şam) Aykut Hoca Bienvenu’yu da kadroya almamıştı. Alsa ne farkederdi ki? Adam turist gibi. Sanki Kapalıçarşı’dan transfer oldu! Milli maçlar zaman geliyor kulüp takımlarını zor durumda bırakıyor. Sağlam gidiyorsunuz, kısa zamanda ‘ani’ gelişmeler yaşanıyor. Tıpkı geçen haftaki maçlarda olduğu gibi. Ancak bu durumu anlamış değilim. Kafamda soru işaretleri var. Çok mu yükleme yapılıyor yoksa teknik direktörlerin uygulamaları mı farklı? Bu yanlız bize mahsus değil, hemen hemen bütün ülkelerde aynı. Bir örnekleme yaparsam çok uzaklara gitmeye hiç gerek yok. İşte Fenerbahçe...

Milli takımlarda oynayan futbolcuların tamamına yakını sakat döndü ve ‘oynayamaz’ duruma geldi. Düşünün takım hocasını. Bir anda planlarınız altüst oluyor. Aykut Kocaman Bursaspor maçı öncesi bu durumu yaşadı. Ama başka yapacağı ne olabilir ki? Böyle zamanlarda en büyük ilaç kadro genişliğidir. Sarı - Lacivertlilerin kadrosu zengindi. Aykut Hoca da zengin malzemeyi kullanmaya çalıştı.

Bursaspor’da Ozan İpek’in kadro dışı bırakılmasının dışında ciddi önem yaratacak başka kayıp göremedim. Bazı istatistikler gözüme ilişti, bunları sizlerle paylaşmak istiyorum: İki takım arasında geçen sezon 12 Aralık’ta oynanan maç yine Atatürk Stadı’nda yapılmış, Fenerbahçe 2-0 kazanmıştı. Goller Stoch ve Semih Şentürk’e ait. Peki bu sezon neredeler? Tuncay Şanlı 7 sezon yurtdışında forma giymesinin ardından sonra yeniden ülkemize döndü. Avrupa’ya gitmeden önce 5 sezon üst üste Fenerbahçe formasını giymiş, 154 maça çıkmış, 59 defa fileleri havalandırmıştı. Dün Tuncay tribündeydi, oynamadı. Maçı izlerken neler yaşadı, ne hissetti acaba bilmek isterim. Ve Egemen Korkmaz. O da 2003 yılında Bursaspor’un kaptanıyken Tuncay’la karşı karşıya gelmişti. Şimdi Egemen Sarı - Lacivertli formayla. Tesadüfün bu kadarı da olmaz demeyelim, oluyor ne yazık ki..

Karşılıklı goller

Bursaspor-Fenerbahçe mücadelesinin ilk bölümünde yüksek tempolu futbol göremedik ama yine de karşılıklı birer gol çıktı. Serdar Kesimal’in oyunun başlarında kendi kalesine attığı gol Sarı - Lacivertlilerde geçici bir süre ‘şok’ etkisi yarattı. Sonra Fenerbahçe Sow’un ustaca vuruşuyla eşitliği sağladı.

Mücadeleye baktığımızda pozisyon üretkenliği açısından ev sahibi takım daha çok rakip kalede göründü. Özellikle Pinto, Batalla, Murat Yıldırım üçgeninin geliştirdiği ataklar hep tehlike yarattı. Bekir, Serdar, Egemen ve Hasan Ali’den oluşan Fenerbahçe savunması ilk kez bir arada oynama şansı bulduklarından zaman zaman bariz hatalar yaptı. Aykut Kocaman’ın bu bölge için fazla alternatifi yoktu. Kuyt ve Krasic fazla görünmedi.

İkinci 45 dakikada Fenerbahçe’de Stoch oyuna girdi. Varlık gösteremeyen Krasic saha dışındaydı. Bursaspor sazı yine eline aldı. İnanılmaz ataklar ürettiler, Volkan çok sayıda yüzde yüzlük gol kurtardı. Bir kaleci bu kadar yalnız bırakılır mı hiç? Dakikalar geçti Sarı - Lacivertli takım maça yeniden ortak oldu. Fakat devamlılıkları yok. Stoch; sözüm ona taze kan olarak giriyor ama ayakta duramıyor. Ertuğrul Sağlam tribüne gönderiliyor, Selçuk boş kaleyi deniyor, olmuyor. Bu devre golsüz sona eriyor. Ne şiş yandı, ne de kebap. Kardeş kardeş, kavgasız, gürültüsüz bir mücadele oldu.