Türkiye’nin, farklı nitelemelere göre “tarihi”, “karışık”, “tehlikeli”, “kritik” daha uzatabilirsiniz günlerden geçtiği bir gerçektir.

Tarihin bir anlamda hızlı aktığı böyle günlerde belirsizlik, gittikçe koyulaşan bir sis de her şeye egemen oluyor. O nedenle çıplak gerçeği istiyorsanız olanı biteni her türlü süsten, boyadan arındırmak zorundasınız.

Biz de öyle yapmaya çalışalım.

AKP ile ya da isterseniz devlet ile ya da isterseniz hükümet ile henüz “terör örgütü” listelerinden çıkarılmamış PKK arasında görüşmeler sürüyor. Konu bir tarafın söylemine göre “terörün sona erdirilmesi” diğer tarafa göre “hakların teslimi”dir. Bu sonucu, MİT gözetiminde BDP ile PKK lideri Öcalan arasında yapılan görüşmelerden sonra yapılan açıklamalardan, Öcalan’ın Nevruz ya da Newroz törenlerinde okunan mesajından anlıyoruz. Kısacası Kürtleri temsil eden ya da ettiği vurguyla söylenen kesimin isteklerini, yapacaklarını, yapabileceklerini öğrendik. Henüz öğrenemediğimiz AKP’nin, hükümetin ya da isterseniz devletin ne dediğidir. Öcalan “PKK militanlarının geri çekilişinin TBMM denetiminde akil adamlar gözetiminde” olmasını istiyor. TBMM’de grubu bulunan partilerin konu ile ilgili tutumları henüz net değildir. Farklı söylemler, farklı tutumlar partisi MHP henüz bu konuda bir fikir vermiyor. CHP baştan beri Meclis’i gösteriyor. PKK ile görüşmeler yapılmasına da saydam olması koşuluyla karşı çıkmıyor. Akil adamlar önerisi ise zaten CHP’ye ait. Bilemediğimiz, açıklanan görüşlerde kullanılan cümlelerin gerçeği yansıtıp yansıtmadığı.

Bunu merak ediyoruz.

***

Merakımızı giderebilmek için gözümüzü siyasilerin açıklamalarından, demeçlerinden ya da kavgalarından ayırıp sokağa çeviriyoruz: Sokak karışık duygular içinde. Bir de tabii aynı günlerde açıklanan ve gazetecilerin, aydınların, eski komutanların ağır hapse mahkûm edilmesini isteyen savcının akıllara ziyan mütalaası var.

Ölçü böyle zamanlarda hızla kaçıveriyor. Bir televizyon programında kerametleri kendilerinden menkul bir takımın “tarihte Türk diye bir ırkın, budunun, milletin, halkın bulunmadığını, sonradan icat edildiğini” anlatmak için nasıl ter döktüklerini, onları “Yahu siz delirdiniz mi” diye insafa davet eden yapayalnız kalmış romancı hanımefendiyi görünce, bu cins arkadaşların sorunun çözümünün önünde en büyük engel olduğuna bir kere daha inandım.

İnandım, peki şaşırdım mı?

***

AKP’nin başta Başbakan olmak üzere “akil” adamları da aslında benzer bir fikri savunuyorlar. Son zamanlarda daha yüksek sesle dile getirilen “fikir” millet kavramının ulusu değil, din birliğini ifade ettiğini söyleyen İslamcı anlayıştır. Bu konuda Başbakan Erdoğan ile Öcalan benzer şeyler söylüyorlar ve bu çok eski ama parlatılmış “yeni fikir” Davutoğlu’nun “stratejik derinliğine” de pek uygundur. Öcalan “Fırat ve Dicle çevresinde bir Ortadoğu konfederasyonu” hayal ediyor ve bu hayalin çimentosunun doğal olarak inanç olacağını ilan ediyor. Başbakan da bu pek yeni “millet” kavramını en son Çanakkale şehitlerini anarken yineledi: Bir millet var; İslam milleti, başka da bir şey yok.

Ben Kürtlerin yerinde olsam bu söylemden biraz ürkerdim. Çünkü bu sözlerin devamı arada bir söylendiği gibi “Ne Türk var ne Kürt, ne Kürt sorunu var ne Türk sorunu, hepimiz İslam milletindeniz” olacaktır, olmaktadır.

Bu “pek yeni” kavramlaştırma solla ilişkisini kesmiş Kürt aydınlarına tehlikeli gelmeyebilir. Ne de olsa onlarda “hele şu köprüyü bir geçelim” anlayışı şimdilik egemendir. Ama bu “şimdi”nin bir de sonrası var.

“Hele şu köprüyü bir geçelim” diyen yalnızca siz olmayabilirsiniz.