Bursaspor maçında giden puanların verdiği hazımsızlığı sindirmiş bir Galatasaray vardı sahada… Kasımpaşa maçına da işte orada bıraktığı yerden başlıyor... Her zamanki taktik dizilişi ve ilk 11’e yeni yeni monte edilen Serdar Aziz - De Jong ikilisi dışında olağan kadrosuyla, baskın bir futbol sergiliyor Kasımpaşa karşısında. Nitekim 5. dakikada, bir Sneijder - Podolski organizasyonunda, Podolski’nin ayağından golü de buluyor. Öte yandan bu baskın bir futbol olmakla beraber baskıcı olmadığını da ekleyelim.

Ne de olsa G.Saray!
Tabloda Kasımpaşa’nın, cömert bir misafirperverlikle, konuk takımı rahat bırakmasının etkisi büyük! Gerçi savunmayı ileride kurmaya, iki bek oyuncusuyla ataklara destek vermeye çalışıyorlar ama işin ‘tutkusu’ ve inancı biraz eksik kalıyor. Nitekim rakip kaleye ilk gelişleri ancak 26. dakikada gerçekleşiyor, onda da Tunay’ın etkili şutunu Muslera çıkartıyor.
Oysa, Galatasaray açısından, hala bir ‘hat’ olmayı başaramayan defansın zaafı; yapılan her top kaybı, her hatanın hep kale önüne ulaşan bir tehlikeye dönüşmesi dikkate alındığında, bu ataletleri ancak ‘Ne de olsa Galatasaray!’ kaderciliği olarak değerlendirilebilir.

Tempo arttı ama...
Nitekim ikinci yarıda hızlı başladıkları oyunu biraz hareketlendirdiklerinde 53’te hızlı çıkan Eduok’un ayağından golü rahatça buluyorlar. Ancak Galatasaray, genelde geciken reaksiyonu bu sefer hızlı veriyor. 59’da Carole’un ceza sahasına akıl dolu pası, Bruma’nın müthiş vuruşu ile gol oluyor. Kasımpaşa oyunu dengelemeye çalışıyor. Hatta 75’te Otigba’nın ikinci sarıdan gördüğü kırmızı da engellemiyor onları! Öte yandan, 78’de bir penaltı kazansalar da, Adem’in kullandığı vuruşa Muslera ‘olmaz’ diyor! Kalan dakikalarda iyice artan tempo iki tarafa da skor getirmiyor. Son düdükse, daha teknik ya da daha taktik olan tarafın değil belki ama daha tutkulu oynayan tarafın galibiyetini teyit ediyor.