Galatasaray, birinci dakika dolmadan savunmanın şaşkın bakışları eşliğinde görüyor golü kalesinde. Khalili’nin golünün şaşkınlığı geçer geçmez de rakip sahaya yerleşme çabasına giriyor. Rakibin elle oynamasıyla gelen penaltıyı Selçuk, 5’te gole çeviriyor. Böylece oyun adeta tekrar başlıyor. Biz de zaten bu noktadan sonra anlayabiliyoruz işleyen ve işlemeyenleri. G.Birliği, kanatlardan hızla G.Saray ceza sahasına girmeye ve tehlike yaratmaya çalışıyor. Bunu başarıyor da... Öte yandan G.Saray’da yerleştiği sol kanatta hiç sırıtmayan Rodrigues ve onun Podolski’yle uyumu dikkat çekiyor ve bu uyum Sarı-Kırmızılıların bulduğu pozisyonları daha tehlikeli kılıyor. Balta’nın sakatlanıp çıkmasıyla iyice muammaya dönüşen savunma hattı tehlike sinyali verse de onlara pek iş düşmüyor. Bunun nedeni iki tarafın da kaleye gitme çabasıyla oyunu ileri itmesi ki bu oyunun ortada sıkışmasına yol açıyor. İlk yarının son dakikalarında G.Saray, bu itişmeden baskın çıkan taraf oluyor. Kalenin önüne yerleşip yarattığı tehlikeli pozisyonlar sonunda ilk yarının bitiminden hemen önce Podolski’nin mükemmel şutuyla golü buluyor.
İkinci bölüme bu moralle çıkan takım, çok geçmeden bireysel hataların çerçevelediği bir skora mahkûm ediyor kendini... Önce (biraz göreceli olsa da) Ahmet’in elle oynamasına çalıyor Fırat Aydınus penaltıyı... Muslera kurtarıyor ancak hemen sonrasında bu kez Tolga’nın tartışmasız elle oynamasıyla bir daha çalıyor düdük ve Selçuk, takımı adına imzalıyor eşitlik golünü...
İki tarafın da birçok net pozisyonu var. Son dakikada gelen bir G.Birliği hatası ve serbest vuruş... Selçuk, 90’da muhteşem bir frikik golüyle G.Saray’ı öne geçiriyor. 3 puan, tempolu ve keyifli mücadeleyle Sarı-Kırmızılıların hanesine gidiyor.