Uzun zamandır yapmadığı bir baskıyla başlıyor maça Galatasaray… Rakibi daha sahaya alışmadan, onu hata yapmaya, sinmeye zorlayan bu tempo amacına ulaşıyor. Henüz daha 4. dakikada, kaleciden dönen topu Emre çok güzel bir vuruşla ağlara yolluyor. Hocası tribünde ama takım yüzde 100 sahada… Tabii eski performansına henüz ulaşamamış olan Saracchi’yi görmezden gelirsek… Nitekim hem gol keyfi hem de güzel futbol oynamanın motivasyonu ile baskısını sürdürüyor ev sahibi takım. 12. dakikada bu kez Arda ile gelen gol özgüveni daha da artırıyor. Eksik bir kadro ile sahada olan Göztepe’nin direncinin iyice kırılacağını da düşündürüyor ama öyle olmuyor! Göztepe’nin yaptığı ilk atakta Soner, savunmanın hatasından faydalanıp son derece şık bir vuruşla topu Galatasaray kalesine gönderiyor. Böylece anlıyoruz ki Galatasaray aslında gittiği kadar çabuk dönemiyor. Attığı kadar çabuk gol yiyebiliyor.

Göztepe’nin, 4-2-3-1 taktik dizilişindeki 2; yani Soner ve Yalçın, Taylan’ı epey yıpratıyor. Bu da topun ileri gidememesine ve pek de konsantre olamayan Galatasaray savunmasının sık sık tehlikelerle burun buruna kalmasına yol açıyor. Galatasaray oyun başındaki temposunu tekrar yakalamak için ileriyi zorladıkça, Göztepe onun açıklarından faydalanıp kendi tehlikelerini yaratmak için fırsat kolluyor. Bu tehlikeler karşısında, savunma ne kadar dikkatsizse kaleci Okan’ın o kadar konsantre olması skorun olduğu gibi kalmasını sağlıyor. Galatasaray’ı rahatlatan gol 63. dakikada geliyor. Taylan’ın uzun asisti, Feghouli ile ceza sahasında buluşuyor. O da topu ağlara kavuşturuyor. İki farka rağmen, Göztepe’nin motivasyonu kırılmıyor ama gösterdikleri çaba sonuç getirmiyor. Fatih Terim’in cezası nedeniyle tribünde olduğu maçta, Galatasaray teknik ekibi, doğru zamanda doğru müdahalelerle takımlarını ‘güncelleyerek’ oyunun hakimiyetini koruyor. Her ne kadar bir gol eksiği nedeniyle liderlik koltuğuna oturamasa da Galatasaray geçen haftaki yenilginin damakta kalan acı tadını üç lezzetli puanla siliyor.