Son istifalardan sonra yandaş olanlarla olmayanlardan kurulu medya korosu, RTE’ye övgüler yağdırıyor.

Kimi köşe yazıları övgü sınırını da aştı.

Hani sıkılmasalar, son krizle Türkiye’nin TSK’nin işgalinden kurtulduğunu yazacaklar!

Üstelik bu türden köşe yazıları, yandaş dediğimiz, hatta asker düşmanlığı tescilli dinci basında da yer almadı.

Bu tür yazılar, bağımsız ve büyüklük iddiasındaki medyada yayımlandı.

Örneğin RTE’nin “ağabey” dediği bir yazar:

Askerin 2000’lerde kendi vesayetini sürdürmek istediğini ancak RTE’nin teslim olmadığını...

...Çankaya’daki AKP’li ile Başbakanlık’taki AKP’linin; “bugüne kadar demokratik hukuk devletinin yolunu tıkamış olan askeri vesayetin çözülüşüne giden yolların taşlarını döşediklerini” yazacak kadar yalakaya dönüşebildi.

Medyamızda RTE’nin gelecek yıllara yaydığı asıl amacını yazan, yorumlayan yok!

RTE’nin; imam hatipten gelenlerin muhtar bile olamayacağını söyleyenlere karşın başbakan olduğunu, hatta imam hatiplinin cumhurbaşkanı bile olacağını sık sık söylediğini unutmamak gerek. Kendi geleceğini işaret ediyor.

***

RTE askerlerin “durumdan vazife çıkarma” sloganını bakın nasıl kullandı.

Genelkurmay Başkanı ve komutanların görevden kendi istekleriyle ayrılmalarından “vazife” çıkardı.

Masanın sağ ve solunda sıralanan orgenerallerin ortasına tek başına oturarak sivil ve askerin tek egemen, emredici gücü olduğunu kanıtladı.

Medyamız kuvvet komutanlıklarına kimlerin geleceğini, Hasdal’daki 250 askerin durumunu tartışır, RTE’nin bugün demokrasiye yeni bir ivme kazandırdığını yazarken; Çankaya sevdasını ve Çankaya’ya çıktıktan sonra asker sivil, yürütmeden yasamaya kadar “başkan” olarak her alanda ipleri elinde tutmaya hazırlandığını tartışma gereğini bile duymadı...

Neyse ki Batı medyası, RTE ile ilgili Türk medyasının konuşup yazamadığı olası “demokratik sakıncaları” irdeliyor.

Batı basını bugünkü krizi demokratikleşme yolunda bir adım diye yorumlarken; RTE’den kaynaklanan kaygı ve kuşkuların altını çiziyor.

Wall Street Journal; sivillerin askeri denetleme sürecinden bir otoriter model olarak çıkması olasılığını sorguluyor.

Financial Times ise “RTE’nin başkanlık arzusu ve otoriter çizgisi düşünüldüğünde yeni anayasayı bu amaç doğrultusunda hazırlatabileceğine” işaret ediyor.

***

Medyamızın özene bezene yer verdiği iktidar yorumları ise YAŞ’taki son oturma düzeninin gayet normal, doğru bir uygulama olduğunu savunuyor.

Başbakan’ın çoook yakını yeni İçişleri Bakanı İdris Naim Şahin’in YAŞ’taki oturma düzeninde RTE’nin yalnız olduğuna işaret eden eleştirilere verdiği yanıt; aksini savunanları uzun süre eğlendirecek, siyasal demagojiye örnek arayanlara herhalde taze malzeme olacaktır.

Tartışmalara neden olan YAŞ fotoğraflarını alaylı bir ses tonuyla Bakan şöyle yorumladı: YAŞ’ta RTE yalnız değilmiş. Sağında solunda asker siviller varmış!

Dış medya ise; son gelişmeleri ve YAŞ’taki tek başına duruşu sergileyen fotoğrafları RTE’nin siyasal ve kişisel sınırsız ihtirasının olası sonuçlarına işaret ederek yorumluyor.

YAŞ’ta gövde gösterisi yapan RTE ile TSK’nin nereye varacağını kestirmek zor değil.

Bir adım kaldı:

Yakın gelecekte TSK, RTE’nin kumandası altındaki Milli Savunma’ya bağlanarak; yat deyince yatacak, kalk savaş deyince savaşacak sıradan bir müsteşarlığa dönüştürülür!

Harp okullarında Kurtuluş Savaşı’nda askerin zaferler kazanmasını imamların sağladığını, namaz kılma, abdest alma kural ve koşullarını öğretecek yeni bir eğitim düzenine de geçilebilir.

“Yıldırımlar yaratan nesillerin” duygularına amaçlarına tercüman olan Harbiye Marşı da değiştirilebilir…

RTE Cumhuriyeti’ne doğru; olmazlar mutlaka olur, olurlar ise olmaz!