“Bir = İflas...
İki = İflas...
Üç = Yerinde saymak...”
İdeal çocuk sayısını dinlediniz...
Rahim değil, menkul kıymetler borsası sanki...

Dört çocuk, beş çocuk yaptın mı kâra geçiyorsun, ama bu sefer okulda oturtacak yer yok...
Televizyonda gösterdiler, sınıfta yer yok, öğretmen zor girmiş içeriye... Bir sıraya beş ile altı çocuk düşüyor... O zaman sığmıyorlar tabii...
Bu taraftakiler ittirince, öbür uçtaki düşüyor aşağı...
Öğretmen tahtaya yazana kadar, pıt pıt düşen kalkıp öbürlerini ittiriyor...
Öte yandaki düşüyor...

İngiliz otobüsleri gibi iki katlı sıra yapmayı akıl edemediler gitti...
Ya da alt bölmesi olan, yere oturup alttan bakmalı tiplerinden...

Bir = İflas...
İki = İflas...
Üç = Yerinde say...
Beş, altı, yedi için de ya Allah bismillah kuvvet ister...

Eliniz değmişken çocuk kitaplarından “Fareli Köyün Kavalcısı” da yasaklansın bence, öyle oturup okumasınlar...
Kavalcı köye gelir...
Kaval çalar...
Herkes koyun gibi dinler...
Köyün fare sorunu vardır... Kavalcı “Ben sizi farelerden kurtarırım” der... Anlaşırlar, kavalı ile bir sihirli parça çalarak köydeki fareleri peşine takıp köyden uzaklaştırır...
“Köyümüz seninle gurur duyuyor” diye zıplar köylüler...

Ama umduğunu bulamaz kavalcı...
Köylülere kızar bu sefer...
O zaman sihirli kavalını çalar, bu kez çocuklar arkasına takılıp koşmaya başlarlar, kavalcı alıp onları götürür...
Gidiş o gidiş...

Kavalcı çalıyor:
4+4+4, dindar nesil, seçmeli dersler, türbanlı çocuklar, tarikat okulları, Kuran kursları, kadrolu mollalar, cemaatten okul müdürleri, tesettürlü öğretmenler...
Derken...
Bir nesli peşine taktı mı?..

Kusura bakmayın ama...
Bu millet de kaval dinler gibi hani...