Açıkçası ben ikna olmayanlardandım. Evet, birkaç haftadır önde baskıyı daha iyi yapmaya başladılar. Evet, yetenekler biraz olsun devreye girdi. Ama henüz ‘yağ gibi akan’ bir Fenerbahçe falan yoktu ortalıkta. Üstelik deplasman performansları da yerlerdeydi. Beş deplasman galibiyeti var, dördü 1-0 ve can havliyle. Yani bu maçın zor olacağı başından belliydi.
Ama dün başka bir şey başardı Fenerbahçe. Sahadaki Sarı-Lacivertli oyuncuların yenilgiyi kabullendiği, mücadeleyi bıraktığı, oyundan düştüğü tek bir an olmadı. Hep baskın, hep isteyen taraftılar. İşte bu önemli. Galiba Pereira’nın anlatmaya çalıştığı ve olumlu bir tablo olarak gösterdiği şey bu.

Üretken değil yalıtkan
Verilere baksanız ortalıkta öyle üstün bir takım yok. Ne maç başına şutta, ne maç başına isabetli şutta, ne topa sahip olma oranında, ne de koşu mesafelerinde ligin lideri olabilmiş Fenerbahçe. Ama ligin en çok ikili mücadele kazanan, en savaşkan takımı. O kadar üretken değil, ama yalıtkan. Pozisyon vermiyor ve her topa adeta baş koyuyor. Dün iki kez yenik duruma düştükten sonra, eksik olmasına rağmen, maça yeniden bağlanmasını başka türlü yorumlamak zor. Yenilgiyi kabullenmeyen bu karakter taşıyor Fenerbahçe’yi. Mahareti değil.

F.Bahçe direksiyondaydı
1-0 yenik duruma düştüğü ilk anda da, güçten düşmeye başladıkları son 15’te bile oyunun direksiyonunda Fenerbahçe vardı. Bu önemli. Gaziantepspor eksik rakibin yoracak pas trafiğini neredeyse hiç kuramadı. Bireysel yeteneklerle zorladılar ama onda da ancak nefes aldılar. Eksik rakipleri karşısında topla oynama oranlarını yüzde 40’a bile zor çıkardılar.
Evet, kazanamadı Sarı-Lacivertliler. İki kez öne geçen Gaziantep de öyle. Ama sorsanız mutsuz olan yoktur. Sonuçta Kırmızı-Siyahlılar son dokuz maçlarında yenildikleri rakiplerinden puan aldılar. Lideri değiştirdiler.
Fenerbahçe ise felaket senaryosu gibi başlayan ve yer yer öyle de devam eden bir maçı kaybetmeden tamamladı. İyi mücadele ettiler ve maçı kurtardılar. Akıllarında kalan şey ise, hakemden çok son dakikada Fernandao’nun direğe takılan nefis şutudur sanırım.
İyi beraberliğin tanımı da böyle bir işte. Sadece skor değil oyun da eşit gitti, eşit bitti.