Basın tribününde bir alışkanlık vardır. Bazı meslektaşlarımız devre bitmeden maçı bırakır ve içeri geçer. Maç sonunda da durum değişmez. Nedenini bilmiyorum, ama bu sezon bunu Kadıköy’de ne kadar çok yaparlarsa o kadar çok gol kaçıracaklar gibi. Çünkü Fenerbahçe asıl bu son bölümlerde indiriyor darbeyi, bu bölümlerde etkinleşiyor. Eskişehir’den sonra dün de durum aynıydı. Bunun bir nedeni var. Maçın başında öyle bir basıyor ki Sarı - Lacivertliler, rakip bir noktadan sonra tıkanmaya başlıyor. Oysa iyi dayanmıştı Antalyaspor. Yusuf Şimşek’in takımı, biraz adam markajı, biraz alan daraltma derken pozisyon vermemişti. Ama işte sürekli baskı altında kaldığınızda, takatten düştüğünüz ilk anda yetenekler devreye giriyor ve golü yaratabiliyor. Dün de öyle geldi gol. Sonuçta sahada hakikaten büyük yıldızlar var. O yıldızlarla geldi son dakika galibiyeti.
Ama bu her zaman yetmez ki! Çünkü henüz verimli oynamıyor Fenerbahçe. Tamam, baskılı ve mücadeleci bir karakter önemli. Ama fonksiyonellik de öyle. Neticede gücün de bir sınır var. Hele de yakıt tankları sezon başında kısıtlıyken... Nitekim Sarı - Lacivertliler golü yemeden önceki 10 dakikada ve gol sonrasında öyle bir kesildiler ki oyun bir anda dökülmeye başladı. Bu yapıda şimdilik bu ikisi de olacak. Sağlı sollu girişip gol çıkaracaksınız. Sonra yorulacaksınız, kroşeler gelecek. İkisinden de pasajlar sunuyor F.Bahçe. Ama verim lazım. Bu maça çıkana dek 6 resmi maçta 7 gol atabildiler sadece. Ki hiçbirinde rakipleri deve dişi gibi falan da değildi. Evet, Van Persie, Nani ve benzeri dokunuşlar büyük önem taşıyor. Ama eğer bu bir sisteme dönüşürse yıldız değil samanyolu izlenecek. Yine de tehlike anında camı kırıp Nani frikiği çıkarmak büyük lüks.

Anadolu kriteri
Bir söz de Antalyaspor’a. İyi ve akıllı direndiler dün. 16 yeni oyuncuyla iyi oynuyorlar. Oysa kulübün mali performansı o kadar iyi değil malum. Yine de Eto’o var ve iki maçta attığı üç gol sayesinde tartışmanın aksı kayıyor. Sahada etkisi her halinden belli. Anlaşıldı, Avrupa kriterleri değil ama Anadolu kriterleri bu sezon onun ve arkadaşlarının başarısına göre konumlanacak. Olmazsa Eto’o hovardalık olacak. Olursa herkes Eto’o’sunu arayacak.
NOT: Bir hakedişle bitirelim. İyi bildiğimiz bir şey değil bizim veda. Varken ‘kıymetlimisss’ olanlar yollar ayrılırken hıyanet ve ihanet çizgisine yaklaşır. Alex bunun en yakın örneği işte. Ama bir de iyi veda var. Bir zamanlar Kezman’a, sonra Guiza’ya, dün akşam da Sow’a yapılan. Güzel şeyler bunlar. Çoğaldıkça, futbolu sevme biçimlerimiz de çoğalacak.