Bu sezon ne olduysa tersi oldu dün Kadıköy’de. Kolay yiyor, zor atıyor, olmadık sıkıntılar çekiyordu Fenerbahçe. Gene öyle olabilirdi. Alanya ilk yarım saatte 3 gol atabilirdi. Tersi oldu. Sarı-Lacivertliler etkili ve randımanlıydı. İlk iki şut iki gol getirdi. Şah ve mat! Devamı da rahat gelince her şey kolaylaştı.
Hakemler hakkında konuşurken yadırgatıcı geliyor olabilir, ama takımın yapısı konusunda söyledikleri doğruymuş Aykut Kocaman’ın. Fenerbahçe’nin ne oynadığını anlamadığımız, takımın temposuz ve sıkıcılıkla herkesi boğduğu günlerde daha kompozisyonun başındaymışız. Yazar burada ne demek istiyor, paragrafın sonuna yaklaştıkça anlıyoruz. Şekli şemali daha net beliriyor takımın. Sağlam, efektif, fonksiyonel... Akın akın, tempolu değil, rasyonel ve sonuç alan cinsten. Gole direkt gidebilen, geride de kontrollü...
Taraftarlar da bu durumu sezmiş olmalı ki, bu sezon belki de ilk defa tribünlerde hatırı sayılı sayıda insan var. Hıncahınç değil, ama fena da değil. Şampiyonluğa, başarılı olacağına inanç mı bu? Yoksa takım iyi gidiyor, destek işin namusudur mu? Sanırım biraz ondan, biraz bundan.
Sahada ne vardı peki? Maçın temposu yüksekti bir kere. Pozisyonu da boldu. Yine de bu, Fenerbahçe’nin ‘çullanmasından’ falan kaynaklanmadı. Şehvet takımı değil Kanaryalar. Topu alıyorlar ama ablukaya alamıyorlar. Yağ gibi akmıyorlar. Ama hep sağlam, hep sıkılar. En önemlisi artık akıllı oynuyorlar. Fernandao pivotajı yapıyor, Aatif çabalıyor, Giuliano zekâ koyuyor, Valbuena yaratıyor. Böyle maçlarda bu kadarı fazlasıyla yetiyor. Zaten rakip ligin en çok gol yiyen üç takımından biri. Son 9 maçın 6’sını kaybetmiş, sıkıntı yaşıyor. Ama olsun, böyle zamanlarda bile çok zorlanmıyor muydu Sarı-Lacivertliler? En azından bu sefer rahat kazandılar.
Artık şampiyonluk şarkıları daha yüksek sesle söyleniyor Kadıköy’de. Sezonun açık ara en kaliteli takımı gibi duran Beşiktaş’ın üç puan önüne geçtiler. Haftaya bu iki takımın derbisi var. Bakalım rasyonalite mi kazanacak, kalite mi?