Maç saatinde hava sıcaklığı -11 dereceydi. Kayseri için pek sorun olmadı da konuk Fenerbahçe için sanırım ‘hissedilen’ daha da düşüktü. Yoksa don vurmuş gibi elleri ayakları kesilen bir oyunun başka bir açıklaması olmalı. Kayserispor’un akılcılığının yanına bile yaklaşamadı Sarı - Lacivertliler. Maç boyunca rakiplerinin aksine verimsiz ve etkisizdiler.
İlk bölümde ataklar hep Kayserispor’dan geldi. Sergen Yalçın’la ve başta Porto’nun meşhur Varela’sı olmak üzere tadilat geçirmiş kadrosuyla fena yüklenmediler. Ta ki buldukları gole kadar. Umut’un skoru 1-0 yapan vuruşu lanetleri gibi oldu. Attılar ve durdular.
İlk yarım saatin bitiminde, takım ısısını dengelemek için galiba golü yemeyi bekleyen Sarı - Lacivertliler nihayet şöyle bir kıpırdandı. Önce devamlılık ve oyun takibi ustası olarak, olmadık yerden gol çıkardı Mehmet Topal. Sonra da atak üstünlüğü kısa bir süre konuk ekibe geçti. Oysa 1-1’e dek ‘bu takım nasıl gol atabilecek’ sorusunun cevabı pek yoktu. Devre biterken herkes düşünceliydi. İki tarafın da içine sinmeyen bir oyun vardı.
Bu sayede daha hareketli başladı ikinci devre. Ama hava şartları fizik mücadeleyi zorlaştırdıkça takatte kalmak zorlaştı. Bu yüzden ceza sahasına ulaşmadan teşebbüs aşamasında kalan girişimler izledik bol bol. Neredeyse beraberliğe razı bir modda giden oyunu sahanın yıldızı olan Varela değiştirdi. Nefis bir pasla Güray’a golü attırdı ve bu sayede en kritik anda golü bulmuş oldu Sergen Yalçın’ın yeni takımı. Artık direnmek yeterliydi. Planlar tutmuştu.
Fenerbahçe ise giderek çaresizleşiyordu. Van Persie’nin de girişiyle topu önde tutmaya çalıştılar, yaklaşamadılar bile. Niyet akıbete hiç denk düşmedi. Ev sahibinin direnci arttıkça, rakip mecalden düşüyordu. Oyunu hareketlendirecek bir zekâ veya yetenek de çıkmayınca kader kaçınılmaz oldu. Son iki gol Güray’ın da maçın yıldızı olma konusunda Valera’ya eşlik ettiğini tescil etti sadece. Bileğinin hakkıyla ‘buz gibi’ kazandı Kayserispor. Aziz Yıldırım’a sığınacak pek bahane bırakmadan hem de...