Yaklaşık 19 milyon öğrenci ders başı yapacak pazartesi günü. Ve Türkiye’de okul zili bir kez daha “acı acı” çalacak. Özel okulların, ebeveynleri bunalıma sokan isteklerini bir kenara bırakırsak devlet okulları da büyük sorunlarla yeni öğretim yılına merhaba diyecek. Öğretmen kadrosundaki eksiklikleri, müfredatın delik deşik edilmesini bir yana bırakırsak sınav yapacak bir top kâğıda bile muhtaç durumda olan bir yapılanmanın içindeyiz!

İstanbul’un alım gücü yüksek ilçelerinden birinin yaklaşık 40-41 derslikli bir okulun müdürüyle sohbet ettik: “Çay ikram edecektim ama personelim yok, sizi suyla ağırlayacağım” diye söze girdi ve “Sağ olsun binayı yapmışlar, öğretmenlerin maaşları ödeniyor, elektrik, su, telefon parasını giderleri karşılanıyor o kadar, bir hizmetli kadromuz bile yok” diye dert yandı.

Yıllık 7-8 bin lira kırtasiye, 10-11 bin liralık da temizlik ödeneği ise günümüz şartları düşünüldüğünde izahı olmayan bir tutar.

Çünkü 7 bin liralık kırtasiye yardımı ile sadece 70 top A4 kâğıt alabiliyorsunuz. Fotokopi işiniz olsa, bırakın makineyi toner alacak para bile mevzuata girmemiş. Sivil memur, güvenlik ve en önemlisi temizlik hizmetleri için personel istekleri geri çevriliyor. En temel gereksinim tuvaletlerin günlük temizliği, eğer okul müdürü ile okul aile birliği önlem almamışsa yapılamıyor. Maddi açıdan dezavantajlı ilçelerde AB projesi kapsamında okullara yönlendirilen “Toplum yararına çalışan” personelin ise karşılığı yok. Çünkü mevzuata göre haftanın üç günü çalışıyorlar ve temizlik, bakım, onarım işlerine sıcak bakmıyorlarmış. Yine bahçede top oynayan çocuklar kazara okulun camını kırsa o gideri de karşılamıyor MEB!

Peki, okullar nasıl dönüyor? İşte orada, kayıt sırasında ailelerden istenen para devreye giriyor. Bu satırların yazarı dahil, eskinin orta, şimdinin dar gelirli bireyleri olarak muhalefet etsek de o paraları ödemezsek ne yazık ki çocuğumuz okula gittiğinde girecek temiz tuvalet bulamayacak. Ayrıca 3-4 katlı, 40-45 derslikli bir okulun dönmesi için öğretmen kadrosunun dışında en az 1 memur, 4 hizmetli ve 1 de güvenlik görevlisine ihtiyaç var. Okul aile birliği gelirleriyle asgari ücretten para ödeseniz bile sigorta ve yol-yemek paraları eklendiğinde okulun en az 200 bin TL maaş gideri var. Lavabolara tuvalet kâğıdı, peçete koyalım, sınav sorularını da çocuklara fotokopi kâğıdına basıp verelim derseniz, aylık gider 400 bin TL’yi buluyor. 400 öğrencisi bulunan bir okulda ne yazıkki her öğrenci sağlıklı biçimde okula gitmek için yönetime aylık 1000 TL ödemek zorunda.

Büyük olasılıkla tablo daha vahim, bunu da ortaya çıkarması gerekenler TBMM’deki muhalefet partileridir. Milletvekillerinden biri, milli eğitim bakanının yanıtlaması istemiyle bir soru önergesi verse, okullardaki hizmetliler dahil kamu personeli sayısıyla ödenekler istense gerçek ortaya çıkar, belki de çözüm üretilir.

CHP KURULTAYI!

CHP hafta sonu tüzüğünü yenilemek için kurultayı topluyor. Önceki Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu döneminde başlayıp şimdiki Genel Başkan Özgür Özel’le hızlanan çalışmalar Ankara’da şekil bulacak. CHP lideri, “Yüzde 15’lik genel merkez ve başkan kontenjanı”nın düşürüleceği sinyalini verdi. CHP muhabirimiz Sarp Sağkal’ın haberindeki bu ayrıntıya artık kesin gözü ile bakılıyor. Ancak CHP ailesinin beklediği asıl değişiklik milletvekilleri başta olmak üzere tüm seçilenlere getirilecek süre (dönem) kuralı ve önseçim. Geçen gün konuştuğum bir il başkanı, “Sosyalist Enternasyonal Başkan Yardımcılığı’na seçilen üstelik değişim sloganı ile göreve gelen bir genel başkanın önseçimde ısrar etmesi gerekir” dedi. Ancak sancılı bir sürecin CHP’yi beklediğini de gerçek. Örneğin, tüzük değişikliği kurultayına sadece delegelerin girebileceği, Özgür Özel’i iktidara taşıyan örgütün (örneğin ilçe başkanları, il başkan yardımcıları, bazı belediye başkanları) salona alınmayacağı dedikodusu İstanbul başta olmak üzere tüm partilileri germiş durumda. CHP liderinin maddeler tartışılmaya açılmadan bu krizi çözmesi gerekiyor.