Bugün onu konuşuyoruz: Osman Kavala! Daha önce beraat ettiği bir suçtan talimatla ağırlaştırılmış müebbete mahkûm edildi. Onu ilk 1981 yılında tanıdım. Yardımcı doçent olarak görev yaparken YÖK Yasası’nın uygulamaya konulmasıyla üniversiteyle ilişkisi kesilen ilk sekiz akademisyenden biri olmam nedeniyle beni birlikte çalışmaya davet etti. Her şerde bir hayır vardır lafına inanırım. Üniversiteden atılan akademisyenlerin sayısı daha sonra altı bini buldu, kimse kolay iş bulamadı. Ben Ankara’dan İstanbul’a döndüm. O da İngiltere’den gelip İletişim Yayınları’nı kurmuş, Murat Belge’yle Yeni Gündem adında haftalık bir siyasi dergi çıkarmak istiyor. Ercan Arıklı da çağırmıştı. O da Nokta Dergisi’ni haftalık bir siyasi dergiye dönüştürmek istiyordu. 40 yıl önce, Osman Kavala, bana, entelektüel, ama iş insanı olmaktan uzak, hayalci gelmişti. “Kızıl milyoner” adı takılmıştı sonradan. Aileden gelen servetini kültür işlerine harcıyordu. Ercan Arıklı daha profesyoneldi, onunla çalışmayı tercih ettim ama bir yıl sonra kendimi kapıda buldum, ben patron sözü dinlemeye alışık değildim, o da dik başlı emekçiye!  

PATRONUM OLDU

Yeni Gündem Dergisi çıkmaya başlamıştı, başında akademisyen arkadaşım Tuğrul Eryılmaz vardı. Yine işsiz kaldığım bir dönemdi, birlikte çalışmaya başladık. Beş altı yıl gecikmeyle Osman Kavala bu kez patronum olmuştu. Ofise pek uğramaz, yayın işlerine karışmazdı. Nihat Tuna, Ümit Kıvanç, Tuğrul Paşaoğlu, Can Kozanoğlu, bazen Murat Belge ile çalışırdık. Onlar daha solcu ya, beni Atatürkçü ve “Cumhuriyet kadını” olarak pek sevmezlerdi! Kapalı ortamda sigara içmelerine kızdığım için Murat Belge tarafından faşist bile ilan edilmiştim. Satışlarımız giderimizi karşılamıyordu, Osman Kavala, bir süre sonra bu zararı daha fazla karşılayamayacağını açıklayarak dergiyi kapatma kararı aldı. Demek iş insanlığına uyum sağlamıştı. Ama yine de bir farkı vardı: Hepimize tazminatlarımızı verdi. Medyada onlarca işten çıktım, bir tek Osman Kavala’dan tazminatımı aldım!

NAİFTİR, VİCDANLIDIR  

Osman Kavala’nın casuslukla suçlanıp mahkûm edilmiş olması, bir ortaoyunudur, ne yazık ki trajikomiktir. Ama ilk ve tek değildir, bu ülkenin pırıl pırıl subayları da casuslukla suçlandı. Osman Kavala’nın casusluğu da siyasi bir yalandı. Nitekim beraat etti. İki yıl boşuna mı yattı? Osman Kavala, Gezi davasında darbe yaparak hükümeti ortadan kaldırmakla suçlandığı için ağırlaştırılmış müebbete mahkûm edildi. Herkes şaşırıyor, ortada delil yok, suç yok diye. Ben şaşırmıyorum. Çünkü 15 Temmuz duruşmalarında beş günlük er, 18-20 yaşlarındaki harp okulu öğrencileri, stajyer astsubaylar, kışladan çıkmamış teğmenler, uzman çavuşlar darbecilikle suçlanıp, işkence görüp, müebbete mahkûm edildi. Bu davaları Yargıtay bozdu, tekrar mahkûm edildiler. 20 yaşındaki çocukların saçlarının beyazladığını, artık sabırları kalmadığı için intihar etmeye kalktıklarını biliyorum. Bunalım geçirenleri, koğuştaki böcekleri yiyenleri, gardiyanlar tarafından dövülenleri, ailelerinin parası olmadığı için görüşe gelen kimsesi olmayanları biliyorum. Onlara çok az insan sahip çıktı. Hukuksuz KHK’lerle hayatı karartılan, SİVİL ÖLÜM’e mahkûm edilenler bile unutuldu. 

KURTULUŞ SEÇİMDE

Osman Kavala ve Selahattin Demirtaş, Cumhurbaşkanı’nın iki takıntısıdır. Şükredelim ki idam cezası kalktı. Yoksa ikisini de astırırdı. Mücella Yapıcı ve diğer bütün tutuklananlar, darbe tek başına yapılamayacağı için suç ortaklığı olsun diye Kavala’nın narına yandı. Hiçbirinin hiçbir suçu olmadığını hepimiz biliyoruz. Demokrasiye giden yol mayınlarla dolu. Yeni bir Gezi yaratıp seçimleri sonsuza kadar iptal etmeyi hayal ediyor olmasın? Seçimleri kazanmalıyız ki ADALET herkes için geçerli olsun! Ülkeye yeniden adalet, hukuk, demokrasi gelene kadar sabır, mantık ve strateji.