Genç kuşaklar 12 Eylül’e gidişte çakıl taşları gibi yerleştirilen provokatif cinayetlerin en önemlilerinden birinin Kemal Türkler’in katledilmesinin ardından, işçi sınıfının emek kavgasının kırılmamasında misyonerlik üstlenmiş eşi Sabahat Tükler’in sol, emek hareketi içindeki yeri, yürekten sevildiğini haklı olarak bilemeyeceklerdir. Yine dün Ankara’da toprağa verilen sevgili gazeteci dostumuz Turhan Salman’ın, halktan, kamu yararı yanında duruş sergileyen, gazeteciliğin etiği içindeki örnek oluşturacak kimlik değerlerinin anlamını bile duyumsayamamışlar günümüzde çoğunluktalar...
Ortak değerler paydası; bir askeri darbe sonrasının ürünü olsalar da... 1961 özgürlükçü anayasası, sendikal hakların, sivil toplum, sol siyasal örgütlenmelerin önünü açan yasal haklar, bizim gazeteciliğin kimlik özgürlüğünün algılanmasında işlevsel güvenceleri getiren 212 sayılı yasamız... En önemlisi toplumsal birikimlerimizin, özgürlükleri örgütlülüğe dönüştürebilmesi sürecinde, insan haklarına aykırı düzenin sorgulanabilmesi bileşkesinde.. gelişmelerin birbirlerine eklemlenmesi ile ortaya çıkan çok güçlü toplumsal dinamikler...
Sabahat Abla, evinin önünde katledilen Kemal Türkler’in yere indirildiği noktaya yetiştiğinde kanlar içinde henüz yaşayan kocasını sarmalamış, olabilecek en hızlı hastahaneye taşınması, ameliyata alınmasını başarmış olsa da kurtaramamıştı. Akşam üzerinde kanı kurumuş elbisesini çıkarmamakta biraz direnmişse de ağıt yakmak yerine Kemal Türkler’i emek kavgasına yaraşır bir biçimde yaşatmanın yolunu seçmişti. DİSK binasının içinde, Maden-İş Sendikası’nın dönemin en büyük işyerlerindeki işçi temsilcileri önderliğinde kurduğu “Kemal Türkler Kültür Vakfı”nı, işçilerin hak ve emek savaşımlarında, ayırımsız en dipten, en işlevsel itici güç olarak kullanmayı amaç edinmişti... Türk-İş, DİSK, bağımsız, sendikasız.. hiç fark etmez, nerede bir işçi hak arama eylemi varsa, Sabahat Abla, artık hepsi emekli işçi, sendikacı olan, militan DİSK - Maden-İş kadroları yanında dayanışma için yanlarındaydı... En ucuz maliyetle en işlevsel dayanışma için otobüslerle saatler süren yolculuklardan gocunmaz, kendi elleriyle pişirdiği poğaça, börekleriyle moral desteğini esirgemezdi...

***

Doğal olarak dünkü cenazesinde Türkiye’nin sol emek tarihinde yıllarını vermiş siyasetçi, sendikacı, meslek örgütü, işçi haklarına emek vermiş çok fazla insan vardı... Doğal olarak Sabahat Abla kimliğine saygının, artık günümüzde dinozor sayılan Turhan Salman, gazeteci kimliğinin yok olmasının burukluğunun yanına; insan hakları, hukuk devleti düzeni, demokrasimiz için sevindirici, umut olmuş seçim sounçlarının ardından, beklenmedik bir hızla hortlatılmış terör eylemleri üzerine, Cumhurbaşkanı geçiş dönemi AKP Hükümeti’nin iradeleriyle hızla yaşamımıza dayatılmış “savaş” gündeminin karabasanı çökmüştü...
Kimlikler hiç önemli değil, bu ülkenin geleceği üzerinden ortak kaygıları paylaşan, gerçekten 40-50-60 yıllık özverili, haklar savaşımı adına bedel ödemekle yorulmamış isimleri, son gelişmelere ilişkin yaşamsal kaygılarını, geçmişin yaşanmışlıkları, deneyimlerinin süzgecinden geçirmiş olarak günlük örneklerle paylaşıyorlar... Milletvekili Gazi’deki son görüşmeleri aktarıyor... Aslında önceki gün tam da cenazenin kaldırılması anlaşmasına varılmışken, polisin öldürülmesi ile yarım kalan görüşmelerden sonra dün 16.00 sonrası için yeni bir anlaşma umudu sağlanmış... “Yeniden kan dökülmezse 4 gündür bekleyen cenaze kalkabilecek..” diyordu.
Sayılamayacak çoklukta işçi, siyasal eylemler içinde olmuş, yönetmiş, siyasi-sendikal meslek örgütü temsilcileri, ülkeye nefes aldırabilecek bir seçim sonucu sonrası, üst üste gelen terör eylemleri ile ortaya çıkan savaş karabasanını sorguluyorlar... İŞİD ya da PKK’ye mal olan terör eylemlerinin dehşet boyutlarını yadsımak yok... Ancak devlet vitrininde İktidarları cephesinin, küçük çaplı suç eylemlerini zamanında görmezlikten gelerek büyütmedeki katkıları, vatandaşların altından kalkılamayacak boyutlarda örgütlü suçlara yönlendirilmeleri sorgulanıyor...