İki binli yılların başında R.T. Erdoğan, her zaman iyi ve kötü gününde elinden tutan, hep yanında olan Erbakan’ın partisinden bir grup arkadaşıyla ayrılarak “Yenilikçiler” nitelemesiyle AKP’yi kurdu. Hemen de ilk genel seçimde aldıkları oyla iktidara geldiler. O günden bu yana 11 yıldır iktidarda kalmayı da başardılar. Bu başarılarında en büyük araçları da kutsal dinimiz İslamı siyasete alet etmeleri oldu. Ve hem de tesettürün (örtünmenin) inançlarımızın ön ilkesi olduğunu dile getirerek, Cumhuriyetin devrim yasalarından çağdaşlaşmanın önde geleni olan kıyafet ve 1924’ün üç temel yasasını yok sayarak, kadınların saçının telinin bile görünmesinin büyük günah olduğunu yıllardır dillerine dolayarak, vacibi farz haline getirip başlarını örtmelerini, -yanlış tanımdakitürbanı yaygınlaştırdılar. Kendilerinden önceki dönemde seçimden sonra yeni Meclis’in ilk açıldığı gün tek örnek olarak Merve Kavakçı başı örtülü olarak Meclis’e girmişti. Tüzük gereği kendisine gösterilen büyük tepkiyle dışarı çıkmak zorunda kalmıştı. Sonradan bir de ABD vatandaşı olduğu ortaya çıkınca yasa gereği milletvekilliğinden de düşürülmüştü. AKP’liler bu olayı kınayarak söylemlerinde hep mazlumiyetle mağduriyeti siyasetlerinde bugüne değin en önde sürdürerek iktidarda kalmalarında en büyük etken haline getirdiler. Hacca gidip dönen AKP’li dört kadın milletvekilinin anayasanın kıyafet kurallarına aykırı olarak başlarını türbanla örterek ve laikliği hiçe sayarak Meclis’e girmeleri gerçek cumhuriyetçilerde büyük tepki yarattı. Bu olayın beni şaşırtan bir yönü de Cumhuriyet ilkeleri sayesinde eğitim görerek meslek sahibi olan bu kadınların çağdaşlığı inkârı oldu. Hele birinin “Bundan sonra başımı açarak bir daha kirlenmeyeceğim” diyerek başı açık hemcinslerini kirli sayması, hangi dinin ahlak kuralıdır? Bedenen gereksinimi nedeniyle pantolon giyme istemi içtüzük bahanesiyle engellenen CHP İstanbul Milletvekili Şafak Pavey’in, kürsüden bizlerin de duygu ve düşüncelerini dile getirerek bir güzel cevapladığını öğrendiğimde içim serinledi. Sağ olsun, var olsun! 

*** 

     29 Ekim 2013 günü 90’ıncı yıldönümü günü, Cumhuriyet Bayramı kutlamalarını Ankara’da Tandoğan’da, İzmir’de Gündoğdu’ya sığamadıklarından tüm ara sokakları da doldurarak; İstanbul’da Tünel’de toplanıp İstiklal’de yürüme istemlerinin yasaklanmasına karşın milyonlara varan Cumhuriyet gönüllüleri, Şişhane’de toplanıp Karaköy yoluyla Dolmabahçe Meydanı’na kadar o uzun yolda tüm kalabalıkların da katılımıyla seslendirilen “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” tümcesi ve milli marşlarla Dolmabahçe’ye ulaşarak, anma törenlerini sürdürdüler. Böylece; Atatürk’ün kendilerine armağan ettiği Cumhuriyete sahip çıktıklarını kanıtladılar. Törenler tüm yurtta yasaklamalara karşın coşkuyla sürdürüldü.

*** 

     Dünyada dost düşman tüm ülkelerde mucize olarak nitelendirilen “Kurtuluş” ve “Kuruluş”umuzun öncüsü M. K. Atatürk’le İsmet İnönü, Meraşal Fevzi Çakmak ve bir avuç asker sivil beraberliğiyle yaratılmış olan Cumhuriyetle devrimlerine sahip çıkmak en öncelikli görevimiz olmalıdır. Aksi halde tüm yaşam damarlarımız kurur. İşte bu nedenlerle Türk Gençliği Ata’larının 10’uncu yıl nutkunda gösterdiği yol haritasıyla çağdaş bir yönetim olan ve içeriğinde laik, demokratik, sosyal nitelemeleri ilke edinen Cumhuriyetimize sahip çıkmaktadırlar. Kadınlarımız devrimden önce şeriat yasalarına bağlı olan Osmanlı yönetimi nedeniyle toplumdan soyutlanarak çocuk yaşlarında dört eşli kocasının emrinde evlere kapatılarak çoluk çocuk üretip büyütmeye mahkûm edilmişlerdi. Ancak ve ancak gene Atatürk Cumhuriyeti sayesinde erkeklerle eşdeğere getirilip üretime katkıda bulunma koşullarına sahip olabildiler. Öyle ki 5 Aralık 1934’te kadınlarımıza seç me seçilme hakkı anayasal hak olarak verildi. Böylece köylü kadınlarımız da dahil olmak üzere her sınıftan 18 kadınımız TBMM’ye girerek kadın haklarına sahip çıkabildi. Yasaklanmasına karşın “Andımız” eşliğinde “Ne mutlu Türküm diyene” sözünü hep sürdürelim...