Önce kendi hayatımdan iki örnek: Fransız hükümetinin açtığı burs sınavını kazanarak 1965 yılında, üniversite öğrencisi statüsü ile Paris’e gittim. Paris banliyösü Antony’deki öğrenci yurdundaki bana ayırılmış odaya yerleştim. Önemsiz bir ücreti vardı.

Fransız Kültür Bakanlığı Comte de Lautréamont’un Maldoror’un Şarkıları adlı kitabını Türkçeye çevirmem için 1985-1986 yıllarında burs verdi. Paris’e gittiğim zaman da “Cité Internationale Universitaire de Paris”te odam hazırdı.

Bütün dünyada üniversite öğrencilerin barınması, yemek-içmesi üniversitenin kendisi kadar önemlidir. Bildiğim kadarıyla ABD ve İngiltere’de üniversitelerin “kampus”unda öğrenci yurtları var. Hatırlayalım, üniversiteyle ilgili filmlerde okula bitişik yurtlar olduğu görülür. Fransa’da devlet yurtlarında kalmayan ya da kalamayan öğrencilere maddi yardımda bulunulur. 

Gelelim ülkemize. Yüksek öğrenimi Gazi Eğitim Enstitisü’de yaptım. Öğrenim yapılan binada kütüphane, doktor, yatakhane, yemekhane, çamaşırhane, berber, terzi ve ayakkabı boyacısı vardı. Ankara’da Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde (Mülkiye’de) aynı binada bir yurt vardı. Ankara’da üniversite öğrencileri için yeterli öğrenci yurdu vardı. Kiralık evler keseye uygundu. Öğrenciler sokakta kalmazdı. İstanbul, Ankara, İzmir ve Erzurum’da da durum aynıydı. 

AKP Genel Başkanı Erdoğan iktidarlarında üniversite sayısını 200 bilmem kaç çıkarmakla böbürleniyıor. Böbürlensin ama ben de açtığınız üniversitenin yanına neden bir yurt ve yemekhane yaptırılmadığını sorarım. Öğrencilerin temel gereksinimi olarak bunlar üniversite binasından çok daha önemlidir. Neden yaptırmadınız? Şimdi üniversite öğrencilerinden özür dilemek gerekmez mi? 

İnternete göre Türkiye’de 75 adet vakıf üniversitesi varmış. Bunların kendi öğrencileri için yurtları var mı? Vakıf üniversiteleri açılırken yurt yapmaları özel koşul olarak istediniz mi? Cihangir’de iki özel üniversite var: Biri eski Alman Hastanesi, öteki büyücek bir bina? Bunların yurdu var mı? 

Ama İstanbul’da ve Türkiye’de zibil gibi özel öğrenci yurdu var, konuk etme ücreti ise dudak uçuklatır. Üniversite açarken, açılmasına izin verirken öğrencilerin barınma ve beslenme gereksinmelerini her şeyden önce düşünmek ve karşılamak gerekmez mi? 

Ayrıca alt ve üstyapısı yetersiz, kültürel ortamdan yoksun yerlerde üniversite açmak deliliktir. Uygunsuz dört beş ilde üniversite açmak yerine, bu illeri içerecek büyükte bölge üniversiteleri açmak daha uygun değil mi? Elbette uygun! Ciddi bir programı olan bir hükümet benim düşündüğümü düşünür; köy okullarını kapatıp bunların yerine üniversite açmaz. 

Üniversite öğrencileri için yurt açmanın, yapmanın başka olanakları da var. Örneğin büyükşehir belediyeleri yandaşları semirtmek yerine büyük öğrenci yurtları açabilirler. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin bütün engellemelere karşın açtığı yurtlar örnek alınabilir. 

Bunun dışında, büyük bankalara yurt binası yaptırmaları ya da açmaları tavsiye ve rica edilebilir. Aynı şey büyük holdingler için de söz konusu olabilir. 1950’lerde Ankara’da Koç Yurdu vardı. Masraflarını vergiden düşebilirler. Hazırladıkları yurtları ilgili bakanlığa devredebilirler. Ben bu yurtları bankaların ve holdinglerin işletmesinden yanayım. 

Son olarak devletten büyük, milyarlık ihaleler alan müteahhitlerden yurt yaptırmaları olumlu anlamda “katkı” olarak istenebilir. Bu yöntem kullanılsaydı şu anda ülkemizde en azından 50 adet konforlu öğrenci yurduna sahip olabilirdik. Önemli olan vatana hizmet niyeti’dir.

Öneri, fikir ve tasarılarım bedavadır, parayla satılmaz!