Amin Maalouf, Ortadoğu insanını şöyle tanımlıyor:

“Her şeye üzülen ama hiçbir şeyle ilgilenmeyen insanlar. Şikâyet eden bir insanın çözüm aradığını sanırsınız. Hayır! Bizde insanlar çözüm için değil söylenmek için şikâyet eder. 50 sene aynı şey anlatılır, aynı gelir, aynı gider.”

Bu tanımı okuyunca “Helal olsun vallahi” dedim. Aşk olsun! İnsan içinde yaşadığı toplumu böyle tanımlayabilmeli. Anımsatmak isterim: Yazılarımda sık sık, yoksulların, ezilenlerin, sömürülenlerin kendilerine “Ben kimim, neden böyleyim” sorusunu sormasının kurtuluş için zorunluluk olduğunu ısrarla belirtirim. Amin Maalouf’un sözleri ile benim görüşüm birbirini tamamlıyor.

TELE1 ve Halk TV’de her gün emeklilerle, yoksullarla yapılan söyleşiler izlerim. Et alamadıklarından, yumurta alamadıklarından söz ederler, ev kiralarının yüksekliğinden yakınırlar, “Devlet halimize acısın!” derler, maaşlara zam yapılmasını isterler. Sosyal Güvenlik Kurumu’nun (SGK) Ekim 2022 verilerine göre Türkiye’de emekli sayısı 13.1 milyon iken 2 milyon 250 bin EYT’linin de katılmasıyla bu sayı yaklaşık 15.3 milyona ulaşmıştır. Bu sayıyı iki ile çarparsak en azından 30 milyon eder. Buna yersiz yurtsuz okuyan, yurtlarda kalitesiz yemek yiyen üniversite öğrencilerini ekleyin. Bu toplam sayı CHP ve sol parti oylarıyla, HEDEP oylarıyla birlikte AKP’yi geri dönmemek üzere Tahtalıköy’e postalar.

Ama olacak olmuyor! Çünkü bu muhterem müştekiler süzme Müslüman, öteki dünyada cennete gidip rahat edecekler. Yanlarında huriler ve gılmanlar olacak ki hurilerin tamamı turunç memeli bakire. Bana inanmayan Diyanet İşleri Başkanlığı’nın çevirisinde “Muhammed Suresi”nin 15. ayetini okusun:

“Allah’a karşı gelmekten sakınanlara söz verilen cennetin durumu şöyledir: Orada bozulmayan su ırmakları, tadı değişmeyen süt ırmakları, içenlere zevk veren şarap ırmakları ve süzme bal ırmakları vardır. Orada onlar için meyvelerin her çeşidi vardır. Rablerinden de bağışlama vardır. Bu cennetliklerin durumu, ateşte temelli kalacak olan ve bağırsaklarını parça parça edecek kaynar su içirilen kimselerin durumu gibi olur mu?”

Şimdi Amin Maalouf’un cümlesini bir kez daha okuyun! Ben devam ediyorum: 1965 genel seçimlerinde Sosyalist Türkiye İşçi Partisi, 31.37 milyon nüfuslu Türkiye’de yüzde 2.9 oy ile 15 milletvekili çıkardı. Peki 58 yıl sonra 2023 yılında, 85 milyonluk Türkiye’de yapılan genel seçimde solun toplam oyu yüzde ne kadardı? Sosyalist Güç Birliği İttifakı yüzde 0.29, Emek ve Özgürlük İttifakı yüzde 10.56!

Bu sonuçlarda sol partilerin bir dirhem suçu yoktur. Suç, iktidardan şikâyet edip gene ona oy veren halk yığınlarında. Bu yığışım bir türlü anlamıyor. Yıllardır denedi ama ders almıyor. Dine dayalı zihinsel yapıların yarını yoktur. Bu yapı için gelecek bu dünyada değil öteki dünyadadır. Ölümden sonra hayat düşüncesi insanın beynini iğdiş eder.

Cahil halkın kendi varlık bilincine nasıl erişebileceğini öğrenmek için bir kamyon yükü kitap okudum ama geçerli bir cevap bulamadım. Okuldan başka çare yok. Bunu 100 yaşını dolduran Cumhuriyet düşünmüş laik okullar, Köy Enstitüleri, meslek okulları açmış, parasız-yatılı düzeni kurmuştu. Din adamları her dinde olduğu gibi egoist ve gericidir, “istemezükçü”dür. Bu hastalığı tedavi etmek için Cumhuriyet, Diyanet İşleri Başkanlığı’nı kurdu, imam hatip okulları ve ilahiyat fakülteleri açtı. Ama bunların tamamı giderek Osmanlı’nın mürteci ulema sınıfına dönüştü.

Nicola Tesla, “Kiliseye paratoner takıldığı gün din-bilim tartışması sona ermiştir” der. Doğru ve güzel söylemiş. Müslümanlar da camilerine paratoner takıyorlar, sağlam yapılmamış camiler depremlerde yıkılıyor ama Müslümanlar ve önderleri bütün ilmin Kuran’da yazılı olduğuna inanmayı sürdürüyorlar.

İnsanlar Tanrı ve dinlere karşı özgürleşmedikçe kendi yaşamlarına egemen olamazlar. Batı bunu 300 yıl önce Aydınlanma ile çözdü. Cumhuriyet de çözmüştü ama Türk Aydınlanmasının lambaları 1950’den bu yana İslamcı partiler tarafından söndürülmekte!