Alıntıladığım yazıyı 27 Ekim 1997 tarihinde yayımlanan “Cumhuriyet’ten Okurlara” köşesi için yazmışım.

***

Terörle Mücadele Yasası’nın yalnız birinci maddede tanımlanan “baskı, cebir, korkutma, yıldırma, sindirme veya tehdit yöntemlerinden biriyle” gerçekleştirilen terörü değil, bunların hiçbiri ile ilgisi olmayan görüş açıklamalarını da cezalandırdığı Eşber Yağmurdereli olayı ile bir kez daha kanıtlandı.

Eğer Yağmurdereli’nin işlediği iddia edilen suç, Türk Ceza Kanunu’nun maddelerinde yer alan suçlardan biri olsaydı, Terörle Mücadele Yasası’nın yürürlüğe girmesiyle infazı ertelenen sürenin tamamlattırılması gündeme gelmeyecekti. Çünkü aynı yasanın 17’nci maddesinde “Bu kanun kapsamına giren suçlardan mahkûm olanlar, hükümlerinin kesinleşme tarihinden sonra bu kanunun kapsamına giren bir suçu işlemeleri halinde şartlı salıvermeden yararlanamazlar” deniliyordu.

Bir hukuk devleti olduğu, anayasasında vurgulanan ülkemizde, fikir suçu da terör suçu olarak nitelendirildiği için bu hukuk dışı olayı yaşıyoruz. Oysa, Yağmurdereli’nin durumuna bugün timsah gözyaşları dökenlerin ellerine, sorumlu yazıişleri müdürlerinin cezalarının ertelenmesini öngören tasarının görüşülmesi sırasında şimdi aradıklarını söyledikleri fırsat geçmişti. Geriye dönerek 14 Ağustos günlü Cumhuriyet’te yer alan haberin son paragrafını aktaralım:

“CHP’li Altan Öymen ‘70 dolayında tutuklu gazeteci var. Hepsi kanundan faydalansa, ne olur?’ dedi. Öymen ve arkadaşlarının muhabir, yazar ve karikatüristlerin de yasa kapsamına alınmasına ilişkin önergesi reddedildi. Değişiklik önergesine Devlet Bakanı Hikmet Sami Türk’ün de aralarında bulunduğu bazı DSP’liler ile ANAP, RP ve DYP’liler de destek verdi. Bazı DSP milletvekillerinin Başbakan Ecevit’in el kaldırmadığını görünce parmaklarını indirdikleri ve daha sonra da önergenin aleyhinde oy kullandıkları dikkat çekti.”

18 Ağustos 1997 tarihli “Cumhuriyet’ten Okurlara” köşesinde de şu satırlar yer almıştı:

“Yasa daha önce de belirtildiği gibi, yazar ve çizerleri kapsamamasının yanı sıra, fikir suçu kavramını yürürlükte bırakması açısından da yetersizdi. CHP’nin önergesi tam olmasa da biraz daha geniş bir uygulama alanı yaratacaktı. RP’liler bile kendilerine özgü nedenlerle önergeye destek verdiler. DSP’liler de katılsaydı, fikir suçu ayıbı yine temizlenmeyecek ama biraz olsun azalacaktı. DSP’liler bu tutumlarının sonuçlarını yakın bir gelecekte izlerken vicdan azabının ne olduğunu bir kez daha öğrenecekler.”

Mezartaşına “Hastayum dedum dedum inanmadunuz. Ne oldi?” yazdıran Karadenizlinin kara mizahının benzerini uyarılara aldırmayanlar yüzünden Yağmurdereli’nin kişiliğinde hukuk adına yaşıyoruz.

Bay Yılmaz ile Ecevit’in kendilerine yöneltilen eleştirileri savuşturmak için Yağmurdereli’nin “azılı bir terörist” olduğunu söylemelerinin mantığını anlamak da ayrı bir sorun. Çünkü tartışılan konu, Yağmurdereli’nin kalan cezasını terör suçu işlediği için değil, fikir suçundan hüküm giydiği için çekmek zorunda kalmış olması. Anlaşılan 55’inci hükümetin “demokratikleşme” vaatleri de hükümet programlarında kalacak.

***

Geldik 15 yıl sonrasına ve “ileri demokrasi” diye tanımlanan (!) sürecin 15 Eylül 2012 gününe.

Türk Ceza Yasası ile Terörle Mücadele Yasası değişti ama “azılı terörist” sayılıp kimileri tecride konan 80 dolayında tutuklu gazetecimiz var.

Gazetecileri terörist diye suçlayan yöneticilerimiz ne yazık ki değişmiyor.