Dün, Türkiye’de de 1958 yılından bu yana anılan Dünya Avukatlar Günü’ydü.

Ne acıdır ki, pek çok mesleğe özgü günler için eskiden “kutlanan” yazarken şimdi “anılan” deme gereksinimi duyuluyor. Yeniden “kutlama” diyebilmek umudunu yitirmeden, çabalara son vermemek gerekiyor.

***

Hedef tahtasına önce gazeteciler konulmuştu.

Siyasetçiler, işlerine gelmeyen haberleri ya da yorumları yazan gazetecilerle yayımlayanları zaman zaman hakarete varan, zaman zaman da işsiz kalmakla tehdit eden açıklamaları sıradan duruma getirmişlerdi.

Türk Ceza Yasası’nda, Terörle Mücadele Yasası’nda, Ceza Muhakemesi Yasası’nda 2004 yılından bu yana yapılan değişiklikler ve gizli tanıklığın önünü olabildiğince açan Tanık Koruma Yasası, Türk hukuk sistemine yeni bir anlayış getirdi.

Gazeteciler, haber kaynakları ile ilişkileri, arşivlerinde yer alan belgeler ile telefon rehberinde yer alan ve sakıncalı sayılan haber kaynakları nedeniyle “terörist” konumuna indirgendiler. Çoğu da “katalog suçlar” tanımına göre tutuklu ve tutukluluk süreleri ceza infazına dönüşmüş olarak, Sevgili Balbay’ın deyişiyle Silivri ‘Zulümhanesi’nde yargılanıyorlar.

***

Gazeteciler amaca ulaşmak için yetmemiş olmalı ki sonunda sıra savunma avukatlarına geldi.

Sanıklarla birlikte iddianamelerde yer alan milyonlarca sayfalık belgelere karşı savunma süreleri kısıldı. Savunma sırasında söyledikleri nedeniyle haklarında suç duyurularında bulunuldu.

Sıra, savundukları sanıklarla özdeşleştirmeye geldi. Benzer bir durumu, “Yassıada Davaları” sırasında yaşamıştık.

Sanık avukatlarına Paşabahçe ve Dolmabahçe gemilerinin, sintine sularının hizasındaki baştaraf alt kamaraları ayrılmıştı.

O günleri eleştirenlerin, bugün avukatlara reva görülen uygulamadan tek sözcük etmemeleri bir yana, mutluluk yansıtan yaklaşımlar sergilemeleri ülkemizdeki hukuk anlayışını da simgeliyor.

***

8 Nisan günü gazeteciler, meslek kapsamındaki çalışma ve ilişkileri nedeniyle infaza dönüşen tutukluluk yaşayan meslektaşlarına destek için Silivri’de olacaklar.