Türkiye çok kısa bir süre içinde iki ünlü hukukçusunu yitirdi.

Aramızdaki adlarıyla önce Gülçin Abla’yı (Çaylıgil), ardından da Burhan Ağabey’i (Apaydın) sonsuzluğa uğurladık.

Burhan Ağabey’in daha önce aramızdan ayrılan Orhan Ağabey’in yanına uğurlandığını söylemek yanlış olmaz.

Çünkü ortak bir büroda çalıştıkları için duruşmaları ya da dava ile ilgili uygulamaları yoksa gittiğinizde ikisine de gitmiş olurdunuz.

***

12 Eylül sabahı sokağa çıkma yasağı konmuştu ama gazetecilerin işleri nedeniyle yasağı dinleyecek halleri yoktu.

Yazıişlerinden Müfit Alaçalı, gazeteye gitmek için bana da uğradı. Yolda konuşurken aklımıza geldi. Orhan Ağabey’i de alalım dedik.

Ama kapısına vardığımızda tombul, babacan bir gece bekçisinin beklemekte olduğunu gördük. Sakıncalı İstanbul Barosu Başkanı ev hapsine alınmıştı.

Ardından düzmece Barış Derneği Davası geldi. Sıra hapishane hapsine gelmişti.

Burhan Ağabey’e de bu kez kardeşini savunmak görevi düşmüştü.

***

Burhan Ağabey, İstanbul Hukuk’u bitirdikten sonra Anayasa Kürsüsü’ne asistan olmuş, avukatlığa daha sonra başlamıştı. Bu özelliğiyle 1961 seçimleriyle oluşan TBMM’de Anayasa Komisyonu başkanlığına getirilmişti.

Bana da imzaladığı ilk anı kitabı “Adaleti Arayan Adam” hukuk düzenimizdeki aksaklıkları da yansıtan bir başyapıt düzeyindeydi.

Apaydın kardeşlerle Yassıada davalarının başlaması ile daha yakın olduk. Arada bir kaybolurlar, döndüklerinde üç numara kesilmiş saçlarından Balmumcu’da misafir edildiklerini anlardık.

12 Eylül öncesi ve sonrasındaki sıkıyönetim sırasında Cumhuriyet’in sorumlu yazıişleri müdürü olarak postu deldirmememi onlara borçlu olduğumu hiç unutmam.

***

Burhan Ağabey gibi Gülçin Abla’nın unutulmaz hukuk savaşımcılıklarına ilişkin olarak yazılıp söylenenleri yinelemek niyetinde değilim.

Gülçin Abla ile geride kalan anılar İstanbul’dan ayrılmadan önce Moda’daki kahvelerde buluşup ettiğimiz sabah kahvaltılarında yatıyor.

Fikret İlkiz ve Edibe Buğra ile şimdi aramızda olmayan Yılmaz Öztürk’ün örgütlediği sabah kahvaltılarının katılımcılarından biri de Gülçin Abla’ydı.

Sohbet sırasında yaşadıklarına ilişkin anılarının tatlı olanlarından söz eder, hem dinler hem de moral bulurduk.

***

Üçünü de özlüyoruz...