Çocukluğumuzda, şimdiki apartman yaşamının çocukları gibi varsa evdeki saksıların toprağını görmekle kalmaz, bahçelerdeki toprakla da haşır neşir olurduk.

Kadıköy Göztepesi’ndeki bahçenin en önemli sorunu ayrıkotlarıydı. Bahçeleri bellemek için adam tutulurdu ama, bir şeyler dikip yetiştirmek için ayrıkotlarını temizlemek gerekirdi. Bu da genelde çocukların işiydi. Elimizdeki tirpitinlerle ayrıkotunun bütün köklerine ulaşmaya çalışırdık. Çünkü kalan en kısa bir kök bile kısa sürede neredeyse tüm bahçeyi kaplardı.

Anlatılanlardan kulağımda kaldığına göre, ayrıkotunun önce bahçeye girmek için iyi niyetli olduğunu anlatmaya çalışarak “Bana şurdan bir karış yer versen yeter” dediği, izni alınca da bütün bahçeyi kapladığı söylencesi bile vardı.

Anlaşıldığına göre ayrıkotu bile bir cins siyaset uzmanıydı. Siyaset türleri arasına “ayrıkotu siyaseti” tanımı bu nedenle girmişti.

Yavaş yavaş, bir anlamda çaktırmadan başlayıp açıktan dediğinin tersi sonuç veren işler yapmak için başarılı bir yöntemdi.

***

Ceza Muhakemesi Yasası yapılırken söylenenleri kuşkusuz siz de anımsayacaksınız.

Yasayı anlatan yetkililere göre artık sanıktan kanıta gitmek dönemi kapanacaktı. Bu aynı zamanda işkence ve fena muamelenin de sonunu getirecekti.

Önce kanıtlar toplanacak, o kanıtlara göre sanık belirlenecekti.

İddianameler de kanıtlar toplanmadan açılmayacak, mahkemeler eksik kanıt varsa iddianameyi iade edecekti.

Ama nedense öyle olmadı. Toplumu ilgilendiren davaların duruşmalarında sanıklar tahliyelerini istiyorlar. Savcılar da ya “toplanmamış kanıtları karartma” kuşkusunu, ya da doğrudan “kanıtların toplanmamış oluşunu” gerekçe göstererek karşı çıkıyorlar.

Mahkemeler de eksiksiz olduğu için kabul ettikleri iddianamelerin eksikliğini bu nedenle kabul etmek durumunda kalıyorlar.

Zaten acele etmeye de gerek yok. Adi suçlar için 5 yıl, terör suçları için de 10 yıla kadar delil toplama süresi var. Tutukluluk da zaten önlemden çıkıp infaza dönüşmüş durumda.

***

Siyasal iktidarın benzer sunuşlarından birini de kesintili(!) zorunlu eğitim projesi oluşturuyor. 8 yıllık kesintisiz zorunlu eğitimin gelmesine neden olan 28 Şubat Milli Güvenlik Kurulu toplantısının 15’inci yıldönümüne denk getirmek de denenmiş bir toplum mühendisliği örneği oluşturuyor.

Tıpkı 12 Eylül anayasasını AKP anayasasına dönüştürmek için halkoylaması gününün 12 Eylül’ün 30’uncu yıldönümüne denk getirilmesi gibi...

Öneri yasalaşırsa zorunlu eğitim 4+4+4 olacak, fakat kesintisiz sayılacak.

Ama ilk dört yılı (5 yıllık eski ilkokulu bile bitirmeden) tamamlarsanız, zorunlu eğitimi de tamamlamış olacaksınız.

Ondan sonrası velilerin yaklaşımına kalmış, ister okula devam et, istersen evde otur açık öğrenim yap, ya da ailenin güvendiği bir hocaya devam edip icazet al.

Uzmanlara bakarsanız, artık zaten çoğu zorla okula gönderilen kız çocuklarının tahsilli olmaları çok zor.

Hem okuyup da ne olacak!

İmam hatiplerin orta sınıflarının yeniden açılması yeter de artar bile.

Ama bir gariplik daha var.

Anayasanın nasıl yapılacağının bile çocuklara sorulduğu bir süreçte, geleceklerinin nasıl olacağının kendilerine hiç sorulmaması...