İşte totaliter bir gün daha geçirdik... Başbakan’ın ülkeyi yönetme biçiminin bir gün içine sıkıştırılmış, yoğunlaştırılmış bir örneğiydi dün! Aslında Başbakan’ın neredeyde günde beş posta konuşmalarını incelerseniz, içlerindeki şiddeti görürsünüz. Şiddet sadece polis copu değildir, gaz tüfeği, dipçiğiyle eve sığınmış insanların kafasını kırma şeklinde gerçekleşmez. Biber gazı değildir her zaman şiddet...

Şiddetin kaynağı siyasaldır. En tepeden kaynaklanır. En tepenin kullandığı dilde saklıdır. Bu barış dili midir yoksa savaş dili mi?.. Erdoğan’ın dili savaş dilidir. Her gün yerden yere vurduğu birileri vardır. Her gün rakiplerini, kendisini desteklemeyenleri, muhalefet edenleri ötekileştirir, sözle yerden yere vurur...

Bu nedenle ülkede şiddetin kaynağı en tepede gerçekleştirilen siyaset ve kullandığı dildir.

Bu dil, halk, ülke ve emekçi dostu bir dil değildir. En samimi göründüğü zamanlarda bile içinde ötekileştirmenin, savaşçılığın izlerini görebilirsiniz...

***

Dünkü 1 Mayıs şiddeti şüphesiz yeni değil... Üç yıl önce de yine kafalar yarılmış, biber gazları İstanbul’un üzerine çökmüştü. Birileri o zaman “İzin verelim Sayın Başbakanım, görüntü hoş değil, sonra bizim için işte ileri demokrasileri diye yazıp çiziyorlar” demiş olacak ki, 1 Mayıs bayram ilan edildi ve Taksim açıldı...

İki yıl çok renkli, bütün herkesin kucaklaştığı 1 Mayıs’lar yaşadık. Büyük bir sevinç ve mutluluk alanına dönmüştü Taksim... Halaylar çekildi, antikapitalist Müslümanlar bile Taksim’e çıktı. Sokak sakinleri, mahalleliler, irili ufaklı çok ilginç dernekler vb.. Taksim’e aktılardı!

Şüphesiz ki iki yıl yaşanan bu mutluluğun öteki yüzünde, Taksim’in tamamen Erdoğan ve AKP iktidarına büyük bir muhalefete dönüşmesi vardı!

Erdoğan, muhalefete en küçük bir sabır kırıntısı bile gösteremeyen bir kişiliğe sahip. Hele bu muhalefetin beş yüz binler şeklinde bütün Türkiye’ce izlenen bir şenlikli miting olarak gerçekleşmesine ise anlaşılan hiç tahammül edemiyor.

Başbakan en çok iki yıl sabredebildi Taksim’e! İnşaatı bahane göstererek Taksim’i yasakladı! Oysa yapacağı çok basitti, güvenlik önlemleri aldırmak!

Ama amaç yüz binlerin Taksim’de protestosunu önlemekti! Gerisi boş laf!!

***

Başbakan Taksim’i kendisine ait sanıyor...

Hayır! Bin kere hayır!

Taksim önce bütün İstanbulluların, sonra 1 Mayıs’larda ise tamamen emekçilerindir, devrimcilerindir, sosyalistlerindir, çalışanlarındır, sendikalarındır, yeni bir dünya kurmak isteyenlerindir… Kahrolsun rezil, soyguncu, sömürücü, halk düşmanı, doğa ve insan düşmanı bu düzen diye haykıranlarındır!

Taksim Alanı, Erdoğan ve iktidarının babasının malı hiç olmayacaktır!

Oraya kurulacak AVM türü her neyse, her şeyi, bu iktidarın yerine kurulacak yeni bir iktidarın yıkacağı ilan edilmelidir!

Milli Merkez Konusu

Milli Merkez yazım üzerine Ufuk Söylemez aradı. Milli Merkez, sağ - sol ayrımı yapmadan Atatürk temelinde birleşmenin adıdır dedi. Parti oluşumu konusunda düşüncesini paylaştı, özetle: “Partileşme düşündüğümüz en son seçenektir. Biz seçimlerde milletvekilleri adaylarından tutun, partilere destek verebiliriz. Atatürk ve ilkelerinin yıkılmayacağını anlatmak istiyoruz. AKP iktidarına karşı Atatürk ülkesini koruyacağız. Güç birliği yapabiliriz… Son seçenek olarak da partileşebiliriz. Kılıçdaroğlu da Kurultay’a çelenk gönderdi...”

Eski CHP Milletvekili Şahin Mengü de aradı ve “Önder Sav bu hareketin içinde ve arkasında değil. Sav benim 40 yıllık arkadaşım, çok dostuz, ama birisinin adamı olarak bir yerde bulunmam...” dedi.

Okurlar da görüşlerini ilettiler. Hepsine teşekkür ederim. Bazı okurlar “CHP’ye karşı Milli Merkez oluşumunu destekleyeceğinize inanmıyorum” dedi. Ben sadece nesnel bir fotoğraf çekmeye çalıştım. Bu konu çok daha su kaldırır. AKP’nin ülkeyi tepeden tırnağa değiştirme eylemleri karşısında CHP’de önemli bir zafiyet görenlerin sayısı az değil. CHP bu oluşumdan kendisi için ne çıkarır, önemser mi, boş ver mi der, bilemem. İş nutuk atmakla olmuyor...

CHP, Uyumayın

CHP’ye önerim, çok temel konularda, bütün ülkeden temsilcilerin, örgütün katılacağı, sürekli konferanslar düzenlemek ve kararlar almaktır.

Bütün Türkiye’yi, bütün muhalefeti, bütün örgütü, bütün insanları, düşünenleri, tartışanları, aydınlarınızı katacağınız hemen her ay büyük kurultaylar yapın...

Hem kendinize bir heyecan gelir, hem halkın heyecanını kanalize edersiniz. Örgütte insanlar birbirlerini yiyeceğine iş sahibi olurlar!

En önemlisi, halkla birlikte çok önemli ulusal kararlar alır ve bunları yasalarınız yaparsınız.

Ne kokar ne bulaşır tavrınızla sadece Tayyibistan kuruluşuna destek olursunuz.

Güçlü bir karşı tez, güçlü bir karşı odak oluşturmadığınız sürece, Tayyibistan kuruluşuna destek olursunuz.

Ama iki arada bir derede bir merkez yapısı ve ip üzerinde cambazlık ile CHP bunu başarabilir mi?.. Yoksa gider mi gider...

Hey uyumayın! Elinizin altında sandığınız her şey kayıp gidiyor olabilir...