Bir gezi yeri önerisi

Bugün siyaset yoksa sanat siyaseti yaparız biz de, biraz sessizlik içinde umutlu oyunuzu kullanırsınız siz de.. Değişik bir konuda kafanızı karıştıralım.
Bir soru ile başlayayım: Şu ekonomi dünyası bir cangıl. Ekonomi insan etkinliklerinin esasını, belki de yüzde 95’ini oluşturuyor. Ekonomi dışında nasıl bir insan etkinliği var diye sormayın. Var. Siz düşünün. Ben de size bir başka boyut açayım.
Ekonomik faaliyetler içine sanat faaliyetlerini sokar mısınız? Evet. Çünkü para üzerinden tanımlayacağımız her şeyi ekonomik faaliyetin bir parçası görmek zorundayız. Resim parayla, görsel sanatlar, sinema, müzik, heykel, dans vb. sanat etkinliklerinin ürünlerini kullanmak, seyretmek veya satın almak isterseniz genellikle pamuk eller cebe. Çoğu da el yakar.
Ama sanat etkinliklerinin diğer ekonomik faaliyetlerden apayrı bir yeri var.
Sanat dışındaki tüm ekonomik faaliyetler bir cangıl içinde sürer. Kıyasıya bir rekabet, dahası savaşlara kadar süren, insanlığı yiyip bitiren bir siyasetin unsuru durumundadır. Şöyle başınızı kaldırıp dünyanın haline bakın! Ticaret savaşı dünya savaşına yol açar mı diye korkular dile getiriliyor.
Ama sanat etkinlikleri (bunlara şiir, roman, öykü ve diğer düşünsel ve yaratıcı etkinlikleri de katın) tüm diğer ekonomik etkinliklerden farklıdır. Savaş konusu olmaz. İnsanı yiyip bitirmez, zenginleştirir, insanoğlunun yüce duygu ve düşünsel yönünü geliştirir, derinleştirir.

Sanat barışçı ve evrenseldir
Barışçıdır, özellikle savaş konusu olmadığı ve insanoğlunun başka bir dili ile iletişim kurdurduğu için.
Bu açıdan evrenseldir, dostluğu, kardeşliği geliştirir. Saatlerce tartışırsınız, birbirinizle ilgili birçok keşifte bulunursunuz ve insanoğlunun geniş ve derinlemesine bitmez tükenmez zenginliğini keşfedersiniz. Bu size büyük bir haz verir.
Sorum şu: Bu tür sanat ve düşünsel etkinliklerin, içinde bulunduğumuz ekonomik faaliyetler içinde payı nedir?
Çok az. Bu soruyu ziyaret ettiğimiz Bayburt dağlarının düzlüklerinde, yaşadığı köyün hemen yamacında Baksı Müzesi’ni kuran, bir zamanlar Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dekanlığı’nı yapan Hüsamettin Koçan dostumuza sordum. Orada, müzeyi gezerken.
Yüzde kaç mesela, yüzde 1’i bulur mu?
Hayır dedi. Bence de.

Sanatın ekonomik payı
Bir kez daha yazmıştım, dikkatli okurlar anımsar, peki sanat faaliyetleri bugünkü ekonominin mesela yüzde 10-20’sini oluştursaydı, ekonomik bakımdan geniş kitlelerce de kolayca ulaşılabilir kılınabilseydi, acaba ülkemizde insanlar arası ilişkilerin tümü nasıl değişmiş olurdu?
Bu konuyu düşünün, tartışın lütfen. Mesela bir ülkenin, bir siyasi partinin böyle bir hedefi olabilir mi, olmalı mı?
Baksı Müzesi bir delice proje ve 12. yılını tamamladı(*). Bir doğa harikası yerde. Koçan ile çevreyi konuşuyoruz.. Çoruh deresinin ötesinde uzanan yumuşak dağ eteklerinin ötesinde ne var? Anzer Yaylası. Ne kadar zamanda gidilir, 60 km’lik bir trekking yürüyüşü gidiş dönüş. Müzenin konaklama yerleri çok güzel.

Niçin gittik?
Ne amaçla gittik? Alev Ebüzziya’nın dünyaca meşhur o “çanak”ları ile yerelde üretilen ve insanlığın neredeyse varoluşu kadar eskiye gidebilen seramik çanakların birlikteliğini ve ortaklığını vurgulayan bir serginin açılışında bulunduk. Alev Hanım da geldi, Erol Bey’in Alev Hanım’ın eserleri ve yerel seramiklerden oluşan koleksiyonundan bir demet. Haldun Dosdoğru da küratörlüğünü yaptı serginin.
Tabii Hüsamettin Koçan eşliğinde müzenin diğer koleksiyonlarını da gezdik, büyük bir keyifle.
İki gün, olağanüstü geçti.
Baksı Müzesi’ni yüceltelim. Gezi programınıza alınız. Müze dükkânında çok da güzel eşyalara epey para harcayacağınıza da bahse girerim.
Özel bir yer Baksı Müzesi ve doğası.
Ekonomik faaliyetlerimizden buraya pay ayıralım ve sanatın payını artıralım!
İlk fırsatta Baksı Müzesi’ne hem yazı hem de gezi olarak dönmek vaadiyle...
Not: Geziyi düzenleyen ve sergi’nin sponsorluğunu yapan QNB Finansbank’tı.