Başbakan’a yöneltilen “Gülen ile görüşecek misiniz” sorusu ve verilen ilginç yanıt: “Şu anda resmi programımızda böyle bir durum yok ama gökten ne yağar ki yer kabul etmez” olunca, spekülasyonlardan ortalık karıştı. Bu benim alanım, içine hemen dalmalıyım!!
Görüşecek mi? Görüşür mü? Ne demek istedi? Yanıt ilginç ama ya eyyamcı, yani soruyu idare edip geçiştirici ve cemaatçileri de okşayıcı ya da “öyle bir fırsat çıktı da red mi ettik” anlamı taşıyor. İlk tepkim şu oldu: “Eğer Gülen’le görüşürse, bükemediği eli öpmek olur..” Buradan gidelim...

Fikrim: Görüşeceklerini sanmıyorum, olasılık yüzde 1. Bakanlardan biri heyetten kaçar görüşmeye gider mi? Bilmiyorum, 2010 öncesi B.Arınç yarı gizli gitmiş ve buradaki cemaatçileri şikâyet etmişti! Sonuç elde var sıfırdı. RTE’nin Gülen’i karargâhında ziyaret etme olasılığı sıfır (padişah olan kim ayol, karizmayı tam çizdirmek olur!), yüzde 1’i de başka bir yerde karşılaşmalarına veririm. Uçuk bir espri: Mesela Beyaz Saray’da Obama ikisini bir araya getirirmiş! (Netanyahu ile RTE’yi getirdiği gibi!) Ama böyle bir şey olmaz, ABD ikisinin barışmasıyla ilgilenmez! Siyasi-dini oluşumlarla ilişkisini ayrı ayrı sürdürmesi her zaman işine gelir...
Şimdi ciddiyet: Gülen(ciler) ile RTE adeta kanlı bıçaklı! Gülen durmadan çakıyor Başbakan’a! En son, “gücün onu nasıl zehirlediği” konusunda fetvada bulundu. Burada bir “firavun söylemi” de gizli. Nedeni, iktidar kavgası, paylaşımı. Her zaman yazdım, Gülen ve RTE ayrı güçler, gövdeler, tarihi gelişimleri çok farklı, bir gövdede birleşmeleri asla mümkün değil. Hep ayrı kalacak ve didişecekler! Siyaset bilmeyenin bunu kavraması zor olabilir!
RTE polisteki gücünü epey dağıttı Gülen’in. Cemaatçilerin MİT’te icra gücü vermediği için kıyamet koptu. Yargı, yüksek yargıda paçayı cemaate epey kaptırdı. Birbirlerinin kuyusunu kazacak kadar hasımlar... Cemaatçiler RTE’yi neredeyse diktatörlükle suçlayacaklar, bu nedenle biraz demokrat görünüme ihtiyaçları var. Ben de onlara diyorum ki, “yaaa öyle mi, hadi şu Silivri davalarının çökertmekle işe başlayın öyleyse, görelim demokratlığınızı”! Pat diye yaparsınız isterseniz, bunu RTE’nin af ile yapmasına ve krediyi toplamasına izin vermeyin! Böyle durumda Silivri suçu büyük ölçüde sizin üzerinizde kalacak!

Sadede gelelim: RTE Gülen ile görüşmek ister mi? RTE esnek bir insan olabilir bu konuda... Önünde seçimler var. Büyük bir yetkiyle Çankaya’ya çıkmak istiyor. Önümüzde anayasa referandumu olasılığı var, ya yenisi ya da madde değişimi. Yüzde 50 alması zor. Cemaatin yüzde 3-5 gibi bir oy potansiyellerinden bahsediliyor (belki 2-3). Cemaat RTE’ye karşı çıkarsa Başbakan’ın işi hepten zora binebilir.
Seçimi-referandumu kazanmak için, Gülencilerin oyu şart olursa devlet paylaşımı konusunda aralarında üst düzey bir görüşme olur. Ne yani, RTE Apo’nun desteğini almak için taviz veriyor da Gülenciler yetim insanlar mı... Alma verme ilişkilerinde bu doğaldır. Gerekirse bu görüşme hangi düzeyde olur bilemem.
RTE ile Gülen arasında ABD desteği açısından da bir rekabet mi var?
Dün Hüseyin Gülerce, Zaman gazetesinde beklenmedik bir yazı yazdı. Bizim Nilgün Cerrahoğlu’nun 2012’deki bir yazısından alıntı yaptı. Orada, CIA’nın eski Ortadoğu bölge şefi Robert Baer, 2008’de kitabında, ABD’nin Ortadoğu’da amaçlarına ulaşmak için Sünni ile Şiileri birbirine kırdırmanın en iyi yol olduğunu, Kürdistan’ın kurulması ve Irak’ın etnik temelde parçalanması gerektiğini yazıyordu. H. Güler’ce de buradan yola çıkarak “mezhep çatışmasını Türkiye’ye sıçratmak istiyorlar, ülke içinde birliğe en çok ihtiyaç duyulan zaman” diyordu. Bu RTE’nin politikasına da bir eleştiri, sanki anti-Amerikan rengi de verilmek isteniyor. Başka bir cemaat yazarı da, “Suriye’de Esad’ın yıkılması ana mesele değil” diyor ve Amerikan’ın Suriye’de Esad’lı çözüm arama politikasına destek veriyordu.
Cemaat, Kürtlerle çözüm süreci dahil, RTE politikasına çok yönlü eleştiri yapıyor.
Amaç RTE’yi Gülen’le masaya oturtmak mı?
Bir bilmecem var çocuklar gibi bir şey... Ama, RTE Gülen’e gitmez…