- Cumhuriyet’te Hazal Ocak’ın ha beri, bu iktidarın İstanbul’da ürettiği büyük rantın fotoğrafıdır. Rant mı desek yoksa tarihin en büyük soygunu mu?!
İktidar, İstanbul’un taşı toprağının altın olduğunun bilinciyle kenti yönetiyor. 1994’te kenti devralan iktidar, pratiğiyle gördü ki, İstanbul’un taşı toprağı altın ne demek, dünyanın en büyük, en muhteşem elmas ve pırlantalarına sahip bir kent!
Ufacık bir izin, minicik bir plan değişikliği, inşaatların yasaları ve planları aşma ve taşmalarına göz yumma, hele hele merkezi iktidarın kentin en değerli yerlerini olağanüstü koşullarla peşkeş çekme kararları, İstanbul’un her karış toprağını milyarlar basan bir banknot matbaasına dönüştürdü.

Kaç 76 daha var?!
Burada mesele, ah-vah gökdelen oldu ortalık gibi ağlaşmanın ötesinde, inşaatların yasal izinleri aşan yapılaşmaya gitmeleridir. Öyle böyle değil, 240 milyarlık bir yasadışı yapılaşma! Sadece, incelenen 76 projenin yarattığı tutar bu!
Neden durup dururken, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve bakanlıklar bu “fazladan” inşaat izinlerini versin ki? Herhalde, “fark etmediler”, “gözden kaçırdılar” veya şirketler “denetlemeye gidenlerin eline üç yüz beş yüz lira sıkıştırıp” fazla inşaatları “alıp kaçtılar” gibi saftorik bahaneler ileri sürmek kimsenin aklına gelmez!
240 milyar liralık fazla inşaatın, daha doğrusu belediye ve bakanlıklarca bir tür “ürettikleri arsa” sayılabilecek yapı fazlalıklarını durup dururken şirketlere “bağışladıklarını” düşünen kimse olabilir mi?
Burada, iktidarın da çok sevdiği bir politika olan “kazan-kazan” planının devre-ye girdiğini görüyoruz.
“Bak kardeşim, senin yasal iznin şu kadar metrekare inşaat, bunu yüzde şu kadar artırdığın zaman, şu kadar mal-mülk-servet sahibi oluyorsun. Buradan bize düşen pay şu kadar, kırışacağız.”

Nasıl paylaşıldı
240 milyar liranın hakkaniyetle ve doğru bir şekilde nasıl bölüşüldüğünü anlamak için işin içinde olanlar kulağıma fısıldasın, fazladan göz yumulan inşaatın değeri ortalama yüzde kaça kaç paylaşılmaktadır? Yanlış yapmayalım!?
Yarı yarıya abartılı diyelim, içinde inşaat maliyeti olabilir, o halde yüzde 25 kabul etsek 60 milyar TL eder.. Eskiden yatırımlardan izin vericilere geri dönen para en az yüzde 10 olarak nitelendirilirdi. Böyle olsa bile 24 milyar liradan bahsediyoruz!
Bu paralar nerelere gitti, kimlere paylaştırıldı, hepsi örgüte mi gitti, yolda kayıp olan miktar ne olabilir? Tabii bunlar bizim bileceğimiz işler değil.
Sadece şunu anlamak isterim; Allah’tan nasıl ve hangi yorumlara göre “onay aldılar”.. Yükselen yandaş sınıfın yaşamına baktığımızda, yukarıdan “yürüyün ya kullarım” talimatı mı gelmiş?!
24 milyar lira en alt limit.
Ayrıca sadece 76 örnek proje incelenmiş.. Bunun üzerine bir-iki 76 proje daha koyun.

Tüm bunları biz ödedik
Yani, bu konutları satın alanlar.. İstanbul halkı..
Kazankazan senin sırtından yürütüldü ey millet! Rüşvet payını da sen ödedin, şirketlerin büyük kazançlarını da.
Çünkü maliyet arttı, arsa metrekareleri, 1 iken 3 oldu, 5 oldu.
Dünyanın en pahalı arsa fiyatlarına tırmandı İstanbul sokakları.
Bu dosya, her şey için yeter de artar bile.