“Sevgiyle dönsün dünya/ Bir salıncak gibi savrulsun/ Biz çocukların/ Sevinçten başlarını döndürerek” diyen bir şair Hüseyin Yurttaş. 

Sunduğu 18 şiir kitabının bir kısmı Sanayi Çarşısı, Gecede Kanat Sesleri, Kod Adı: Mansur, Kirli Tarih, Sevgiden Ötesi Cehennem, Yirminci Yüzyıl Ağıtları, Aşkların Gizli Defteri, Aşka Bahar Yetmez, Ra, Kayıp İklimler, Bir Senfonidir Yaşamak, Çanakkale İçinde’dir.

Şiirleriyle Nevzat Üstün, Ömer Faruk Toprak, Ceyhun Atuf Kansu, Yunus Nadi, Cevdet Kudret, Melih Cevdet Anday ödüllerini alır.

Bir şiir kitabının adı olan Uzun Yollar Yolcusu, 21. İzmir Kitap Fuarı’nın (2016) “Onur Konuğu” olan “Hüseyin Yurttaş’a Şükran Armağanı” olan kitabın da adıdır.

YİRMİNCİ YÜZYILIN AĞITÇISI 

Şiire yelken açtığında yıllarca dostluğunu sürdüreceği ustası Attilâ İlhan’ı tanır. 

Yirminci yüzyıla ağıt yakar, savrulan insanlığı, yitirilen değerleri arar şiirlerinde. Sevgiyi hiç çıkarmaz içinden, sarılır dostluklarına.

Sabahattin Ali için, “belki yeniden doğurur beni/ ölümle ekilen tohum” der.

Sevgiler Kanarken adlı kitabında, “...ışığa bak, aydınlığa yürü/ geleceğin güzelliğine tap yeniden/ bil ki kurulacak o divan/ ve sorulacak o hesap yeniden” der.

Ağıttır şiiri. Çağrıdır aydınlık arayışına, düş kurmaya, umuda. 

Buğulanmasıdır gözlerin. Sitemdir değerbilmezliklere. Sözünü esirgemez ama incelikle, incitmeden...

ŞİİRDEN ÇOCUK YAZININA, ÖYKÜYE, OYUNA, ROMANA

İnsanın ve toplumun sorunlarını yüreğinde duyumsayıp aklının süzgecinden geçiren bir şair olarak “İzmir’in en uzun ömürlü edebiyat dergisi” Dönemeç’in yaratıcılarındandır. Yeni Asır’daki köşesinde “Cumartesi Sohbeti” yapar yıllarca. 

Tüm yazdıklarında düşten gerçeğe ulaşma çabası, hüzün ve umut vardır. 

“Yaşamın yelpazesi nasıl geniş ve renkliyse, sanatınki de öyle olmak zorundadır” düşüncesiyle sayısı 70’i bulan çocuk kitabına, beş gençlik romanına, Baskıyı Durdur Usta ve Çınar Dede adlı oyunlara imza atar. Ömrün Issız Günleri, Buğulu Camların Ardı, Aşk İzleri adlı öykü kitaplarında, içten, sıcak, doğal bir anlatımla insanı özne kılar, değerleri anımsatır. 

Siyasal nedenlerle 43 yıl başka kimlikle yaşayan birinin arayışlarını (Saklı Kimlik) ve Kurtuluş Savaşı’nda işgalcilere on dört ay direnen Soma/Cinge Cephesi’ne “Karaço” denilen arabasıyla malzeme, mühimmat taşıyan Fakı’yı (Karaço/ Yolların Bittiği Yer) anlattığı iki roman yazar.

AYNA KIRIKLARI, ANILAR

“Ayna kırıkları” dediği, anılarla iç içe olan denemelerini sunar: Bir Sıcak Merhaba, Bu Şehir Bu Topraklar, Kış Masalları, Düşlerde Uçmak.

Özgürlük Çiçekleri adlı kitabına ad olan yazısı şöyle biter: “...‘Karanlık bir yağmur gibi canınızı sıkarsa yaşamak’ şiire vurun kendinizi. Aydınlık içinizde de kımıldanmıyorsa o özgürlük çiçeklerini koklayın. Aydınlık kımıldasın içinizde.”

Küçük yapılı olduğundan arkadaşlarının kendisine taktığı adı verdiği Molekül’de, Foça’nın Kozbeyli köyündeki evinden, ailesinden başlayarak “onun gibi olmak istediği” öğretmenini, oyunlarını, günlük yaşamlarını, öğretmenlerini, kitaplarını anlatır. Edirne İlköğretmen Okulu’nun kütüphanesi hazinedir onun için. 

Her biri ayrı bir değer, yüzümüzün akı, sanatçı, aydın olan güzel ve aydınlık insanlarla birlikte olmanın, aynı havayı solumanın, bazı şeyleri paylaşmanın kendisinde bıraktığı izlerin “belleğinin derinliklerinde yitip gitmesine gönlü razı olmaz” ve anlatır: Onları Tanıdım.

İlhan Selçuk için yazdığı, “İlkeleri, doğrultusu belli, aydınlanmacı, aydın duruşunun kararlı temsilcilerinden biri...” cümlesini, kuşaktaşımız Hüseyin Yurttaş için söylemekse bize düşer.