Siyasal iktidar, seçimler öncesinde yine göz boyama çabasına girişti; kim bilir bundan sonra başka neleri gündeme getirecek. Getirecek de bu tür “şapkadan tavşan çıkarmaları” iktidardan çok karşıtlarının tanıtma çabasına ne demeli. Tamam, 250 bin konutun yapımı, eğer öngörüldüğü gibi gerçekleştirilebilirse küçümsenebilecek bir iş değil. Gerçekleştirilip gerçekleştirilemeyeceği belirsiz. Yakın geçmişte gündeme getirdiklerinin başına gelenleri anımsayınca umutlu olmak pek mümkün değil. Bu bir yana, söz konusu girişimin ekonomik, toplumsal, kültürel ama daha çok da ekolojik maliyetleri ne olacak? Bu iş yine verimli tarım arazileri ile otlakların, su toplama havzalarının, ekolojik yönden önemli maki, bozkır ile orman ekosistemlerinin başına patlayabilir.

ARAZİ KULLANIM PLANI

İnşaatçı bir siyasal iktidarın en büyük şanslarından (!) birisi nedir? Ülke yüzeyinin bütüncül kullanım planlarının olmaması. Ötekisi de son derece geniş, çoğunluğu rantı yüksek kamusal arazilerin varlığıdır. “Hazinenin özel mülkiyetindeki taşınmaz” sayılan bu arazilerin toplam genişliği nedir? Milli Emlak Genel Müdürlüğü’nün (MEG) 2021 yılı verilerine göre tam 31.1 milyon hektar; daha açık bir söyleyişle yurdumuzdaki tüm karasal yüzey varlığının üçte birinden fazla! Bu arazilerin yüzde 70’i “orman” sayılan yer, yüzde 16.7’si arazi (?), yüzde 6’sı tarla, yüzde 2.1’i “orta malı”, yüzde 0.8’i arsa... Ne var ki çeşitli kişi ve kuruluşlar, “orman” sayılanların dışındaki arazileri ancak gerektiğinde “orman” sayılan yerleri de istediği gibi kullanabiliyor. Bu yönden Türkiye, kendi yurttaşları tarafından işgal edilen bir ülke durumundadır. İşte AKP, başından beri bu “şansın” ayırdında olmuş; ulaşabildiği ya da akıl edebildiği ve istediği kamu arazilerini MEG eliyle satmış, kullanmış, kullandırabilmiş, kullanılmasına göz yummuş yahut kiralayabilmiştir.

DOÇ. DR. YÜCEL ÇAĞLAR

ORMAN MÜHENDİSİ