Kitapları çıkardı, yazıları yayımlanırdı; politika dünyamızın durumu, gidişi, değişimi konularında sık sık düşüncelerini okurduk, öğrenirdik... Hukuk dünyasının büyükleriydiler!

Son yıllarda sesleri kesildi!

***

İlki, son yazısında bir daha yazı yazmayacağını açık açık söylemişti. Ama ben, susacak, bir yana çekilecek günlerde olmadığımızı anımsatmış, yazmaya, konuşmaya devam etmesinin gerekliliğini belirtmiştim.

Yıllar geçti bu değerli hukukçularımızdan ses seda yok!..

Bir çözüm aradım kendimce, neden, niye bu suskunluk?

Akla kötü şeyler geliyor!..

Göz korkutma mı, daha beter işler mi?

Kitaplarını okuyorum, yeniden. Hukuk nedir bilen, demokrasi nedir bilen, Mustafa Kemal devrimi nedir bilen, AKP adlı bir partinin gerçek niyetleri nedir bilen insanlar...

Korku imparatorluğu bu denli etkileyici mi?

***

Evet, en ummadığın insan bile konuşmasına özen gösteriyor. Sağına soluna bakmadan laf etmiyor. Hele belli bir işi, bir görevi, bir sorumluluğu varsa!.. Birileri duyar, duyurur, sonra ne olur ne olmaz! Bak içerdeki kor, orgenerallerin sayısı her gün biraz daha yükselmekte. Şimdiden sayıları 32! Ya albaylar, yarbaylar, teğmenler!.. Dünyanın hangi demokrasisinde, bırakın demokrasiyi, bir diktatörlüğe benzer ülkelerde bile, kendi ordusunun üçte birini mahkemelerde, zindanlarda yaşatan ülke var mı?.. Ama Atatürk’ün Türkiye’sinde, Atatürk ordusu yarı yarıya boşaltılmış!..

***

Bir zamanlar gerçekleri dile getirmekten çekinmeyenler, yazıları, kitaplarıyla ülkenin demokrasiye doğru yürüyüşünde öncülük edenler, bir süredir niye yok ortalıkta? Nerdeler, nerdeler?..

Benim ilgiyle, sevgiyle izlediğim aydınlardı! Büyük hukuk adamları! Yürekli, inançlı kişilerdi! Hep öyleydiler, hep öyle kalacaklar, biliyorum, inanıyorum. Ama son yıllardaki suskunluklarına bir anlam veremiyorum!..