Mitterrand’ın yakın çalışma arkadaşı Laurent Fabius sosyalistlerin kutlama coşkusunu “demokrasi bayramı” olarak tarif etti. \n

“Bu akşam Bastille Meydanı’nda bu bayramı yaşayan herkes, bu duyguyu ömür boyu hatırlayacaktır!” dedi. \n

“Ne kadar doğru!” diye düşündüm. Ve otuz yıl önce, İspanya’da Franco faşizminden sonra ilk kez sosyalistleri iktidara taşıyan 1982 seçimlerini hatırladım…\n

İspanyol sosyalistlerinin, 40 yıllık faşizm kâbusundan sonra “mutlak çoğunlukla” iktidara gelişini, Madrid’deki parlamento binası “Cortes”in önünde olağanüstü bir “umut” ve “özgürleşme” duygusuyla on binlere kenetlenerek kutlamıştık... \n

1982 yılının Ekim’inde gelen zaferin daha önce hiç tanık olmadığım bir “elektriği” vardı...\n

Solun Türkiye’de bu türden bir zaferini -heyhat!- hiç tatmamıştım… \n

Çiçeği henüz burnunda bir gazeteci olarak, tarihe tanık olmak duygusunu ilk defa yaşıyordum. İspanyollar, başka bir dünya vaat eden bir başlangıç yapıyordu. \n

O gece orada herkesi tutsak alan ve beni de sürükleyip götüren o gemlenemez coşkuyu, Fabius’un dediği gibi tam hakikaten ömür boyu unutmadım… \n

Sosyalistlerin o ilk seçim zaferinde iktidarı ele geçirmenin çok ötesinde, “uzun yıllar arzulanan hayalleri gerçekleştirmenin tarifsiz doyumu” vardı…\n

Devrimle düş arasında\n

Düğün dernek gibi yaşanan “devrimle düş arasındaki o sınırsız sevinç”, Fabius’un söz ettiği “demokrasi bayramının” ta kendisiydi… \n

Fransızlar 1981’de ilk kez Mitterrand’la tattıkları demokrasi bayramının bir benzerini önceki gece işte Hollande zaferiyle tekrar yaşadı… \n

François Mitterrand’dan sonra Fransa’nın başına… ikinci defa bir sosyalist Cumhurbaşkanı geliyor…\n

Sosyalist zaferler arasındaki parantezin bunca uzun olması, bir kuşak sonra… gelen başarıyı böyle çok “özel” kılıyor. \n

Ama Bastille Meydanı’nda ’81 şenliğini yaşayan Fransızlar bu defa “Hollande kutlamasının”, “Mitterrand bayramına” göre nispeten daha düşük yoğunlukta olduğunu söyledi… \n

Buna sebep olarak, “krizi” gösterdiler. \n

Hollande’ı “Elysee”ye taşıyan taraftarlar, kriz şartlarında Fransa’ya liderlik edecek başkanının işinin kolay olmadığını biliyorlar… \n

Ayrıca Hollande, Fransa’nın en karizmatik cumhurbaşkanlarından biri olarak hatırlanan Mitterand’ın, “aura”sından da yoksun… \n

Tüm bunlara ilaveten 2012 dünyası, 80’ler dünyası değil. Dünya, ’80’lerden bu yana çok değişti… \n

Mitterrand ve Felipe gibi sosyalist liderler ’80’lerde; “programlarını”, ulusal ölçüler üzerinden belirleyebiliyorlardı… \n

Bugünün “küreselleşme” şartları oysa ki Hollande’a çok daha dar bir manevra alanı bırakıyor. \n

“Hollande’ın cumhurbaşkanlığını”; “II. François dönemi” olarak adlandıran yazar Marek Halter; “II. François dönemi… bir dünyadan başka bir dünyaya geçişi simgelediği için çok zorlu olacak” diyor ve ekliyor: \n

“Sömürge imparatorluğunun bitmesi ve komünizmin çökmesi ile sona eren II. Dünya Savaşı sonrası evre bitti. Şimdi ulusal ekonomilerle ulusal sınırların yok olduğu; medyaların uluslararasılaştığı ve sınırsız internetin öne çıktığı yeni bir evre yaşıyoruz… Bu yeni evre/dünya… ötekine karşı nefret yaratan ‘milliyetçilikleri’ besliyor. Halihazırda iki dünya arasında geçiş dönemindeyiz. Bu dönem, yaşadığımız krize bir cevap bulunduğunda sona erecek. O zamana dek yeni savaşlar ve şiddetlenen yabancı düşmanlığına kadar çok çeşitli tehlikelerle karşı karşıyayız. Macaristan, Hollanda, Yunanistan, Le Pen’le birlikte Fransa’ da eski hayaletler dolaşıyor. François Hollande bu tsunamiyi durdurur mu? Bilemiyorum.”\n

Korku ve umut bir arada\n

Hollande Fransası’nın geleceğine ilişkin en büyük sorular bunlar. \n

22 Nisan-6 Mayıs seçimleri; Avrupa’nın hem korkularına hem umutlarına tercüman oldu.\n

Solun zaferiyle sonuçlanan ve ancak sağın yükselişi ile şartlanan Fransa’nın cumhurbaşkanlığı seçimleri, korku ile umutları kesiştirdi. \n

Her 5 seçmenden birinin oyunu alan Le Pen sağı; muhafazakâr sağın da dümeni aşırı sağa kırmasına yol açtı. Hollande’ın zaferiyle sonuçta “demokratik güçler” ağır bastı. \n

Ancak bundan böyle dengelerin nasıl gelişeceğini, önümüzdeki ayın parlamento seçimleri belirleyecek. Seçim maratonu bitmedi. Merkez sağın encamını “üçüncü tur” olarak adlandırılan, son etap ortaya koyacak.\n

Fransız muhafazakârları arasında yeni bir liderlik savaşının ateşlenmesi kaçınılmaz görünüyor. Aşırı Le Pen sağı, bu mücadelede anahtar konum yakalamaya çalışıyor… \n

Sağdaki çalkalanmanın, şimdilik Hollande’a yarayacağı söyleniyor. Teamüllere göre cumhurbaşkanlığını alan siyasi güç, Fransa’da meclis seçiminde de daima daha avantajlı oluyor. Hollande’ın zaferinin kalibresi, haziranda netleşecek bu nihai dengelerle belirlenecek.