Özel yetkili mahkemelerin (ÖYM) kapatılmasının ardından yargıçları da
Anadolu’nun dört bir yanına dağıtıldı. Görünen o ki, önümüzdeki günlerde hukuk, ÖYM yargıçlarına da lazım olacak. Belki de yapılan atamaların haksızlık olduğunu söyleyecekler ve hakkın yerine gelmesi için mahkemelere başvuracaklar.
Hâkimler Savcılar Yüksek Kurulu’nun (HSYK) son kararnamesiyle 271 hâkim ve savcının yeri değiştirildi. Ergenekon davasına bakan İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi’nin altı yargıcı da Sakarya, Trabzon, Kütahya, Zonguldak, Kayseri ve Kocaeli’ne gönderildi. Bir başka deyişle 5 Ağustos 2013’te Ergenekon davasının kararını kürsüde yan yana durarak açıklayan altı yargıç altı ayrı ile gönderildi.
HSYK’nin bu kararı açıklandığında altı yargıç henüz Ergenekon kararının gerekçesini yazmamıştı. Oysa 7 Mart’ta Cumhurbaşkanı tarafından onaylanan yasa 15 gün içinde özel yetkili mahkemelerin ellerindeki davalarla ilgili gerekçeli kararları bitirmelerini öngörüyordu. Ergenekon kararının üzerinden 8 ay geçti, ortada henüz gerekçe yok. Gazetelere sızan haber şöyle:
Gerekçeli kararın yazımı bitmiş, ancak redaksiyon yapıldığı için UYAP’a yüklenememiş.
Gerekçeyi açıklamama gerekçesi Silivri mahkemesinin 5 yıldır uyguladığı usulü anlatıyor. Ne demek, gerekçeyi yazdık ama düzeltmelerini yapıyoruz? Eğer gerekçe açıklanmamışsa yazımı tamamlanmamış demektir. Hukukta gerekçe hazır ama düzeltme yapılmadığı için açıklanmıyor diye bir tanım yok.

***

Yine gazetelere sızan haberlere göre redaksiyonu yapılmamış gerekçe 7 bin sayfa kadarmış.
Ergenekon davasında 22 iddianame birleşmişti. Sadece bu iddianamelerin sayfa sayısı 17 bini buluyordu. Davanın bütün ek klasörleriyle birlikte toplam hacmi ise 120 milyon sayfaydı.
İşte 5 yıl süren 600’ü aşkın duruşmanın yapıldığı böyle bir davanın gerekçesi de elbette 7 bin sayfayı bulur.
Öyle anlaşılıyor ki, Ergenekon yargıçları tıpkı iddianameler ve delil klasörleri gibi gerekçenin de okunmamasını ve anlaşılmamasını istiyor.
Gerekçeli karar açıklandığında herkes kendine göre bir bölümü çekecek ve yine yargılama döneminde olduğu gibi gerekçeden de bir şey anlaşılmayacak.
Aslında şu olasılık da akla uzak değil; Ergenekon yargıçları gerekçe yazmaktan çok gerekçe üretmeye çalışıyorlar. Geçen 5 yıllık yargılama sürecinde toplumun gözünden kaçırılmak istenmesine karşın Türkiye’nin büyük bir bölümü haksızlığı hukuksuzluğu gördü ve bu davalara inanmadığını ilan etti. Bu satırları kaleme alırken özgürlüğümün 104. gününde 38. il olarak Trabzon’dan Giresun’a gelmiştim, Keşap ilçesinde 235. konuşmayı yapmıştım. Anadolu’nun pek çok yerinde gördüm ki, sadece bize omuz veren insanlar katında değil, ara sokaklarda esnafın arasında da bu davaya inanmayan, ortada büyük bir hukuksuzluk olduğunu gören insanların oranı yüzde 90’ı geçiyor. Mahkemenin gerekçesi açıklandığında dava bir kez daha gündeme gelecek ve yurtseverlerin çoğu özgür kaldığı için gerçekler topluma daha net biçimde birinci ağızdan anlatılacak.

***

Ergenekon davasında gerekçe yazımının zamanaşımına uğramasıyla Ergenekon yargıçlarının Anadolu’ya dağıtılması aynı döneme rastladı.
Bu tablo hukukun ne hale geldiğini, bu davaların çöktüğünü bir kez daha ortaya koymaktadır.
Bu aşamadan sonra yapılması gereken bu süreçten kin, nefret ve intikam üretmek değil, adalet üretmek, gerçekten hukuku bu hale getirenlerden hesap sormak, bir daha böylesi dönemlerin yaşanmaması için “hukuk devleti” kavramını yeniden inşa etmektir.
Gün geliyor, devran dönüyor...